تاثیر محلول پاشی محرک های زیستی گیاهی و روش های تغذیه تلفیقی بر شاخص باروری و عملکرد آفتابگردان
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF FIELD CROP SCIENCE، Vol: 50، Issue: 4
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 434
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-50-4_004
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1399
Abstract:
آفتابگردان یکی از مهمترین گیاهان روغنی در جهان محسوب میشود. به منظور بررسی تاثیر روشهای تغذیه شیمیایی، دامی و زیستی توام با محلول پاشی محرکهای زیستی گیاهی بر عملکرد دانه آفتابگردان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی دانشگاه پیام نور اراک، درسال1392 انجام شد. تیمار روشهای تغذیه در چهار سطح شامل: مصرف 300 کیلوگرم کود اوره (شاهد)، 150 کیلوگرم کود اوره + 15 تن کود دامی، 15 تن کود دامی + کاشت لوبیا بالارونده جهت تثبیت نیتروژن، 150 کیلوگرم کود اوره در هکتار + کاشت لوبیا بالارونده جهت تثبیت نیتروژن و تیمار محلول پاشی محرکهای رشد گیاهی در چهار سطح شامل:مصرف ورمی واش، مصرف ورمی واش غنی شده، مصرف بیوفرمنت و کاربرد ریزجانداران موثر موجود در خاک بکر مناطق جنگلی + محلول حاوی تخم بلدرچین بود. نتایج نشان داد که اثر سطوح تیمار روش های تغذیه گیاهی بر ارتفاع ساقه، وزن خشک ساقه و برگها، عملکرد دانه، شاخص باروری گیاه و تعداد دانه در متر مربع، معنیدار بود. همچنین اثر تیمار محلول پاشی محرکهای زیستی رشد گیاهی نیز بر صفات قطر ساقه، وزن خشک ساقه و برگها، عملکرد دانه، شاخص باروری گیاه، وزن هزار دانه و تعداد دانه در متر مربع معنیدار بود. در بین سطوح تیمار روشهای تغذیه گیاهی، مصرف 300 کیلوگرم کود اوره در هکتار با میانگین 3705 کیلوگرم و تیمار (150 کیلوگرم در هکتار اوره + کاشت لوبیا بالارونده) با میانگین 3031 کیلوگرم در هکتار دانه به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. در بین سطوح تیمار،محرکهای زیستی نیز بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه با میانگین 3744 و 3031 کیلوگرم در هکتار به ترتیب از محلول پاشی با ریزجانداران موثر و ورمی واش غنی بدست آمد.
Authors
محمد میرزاخانی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فراهان، استاد یار گروه کشاورزی، فراهان، ایران.
محمد رضا داوری
دانشگاه پیام نور استان مرکزی، واحد اراک، گروه کشاورزی، اراک، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :