مطالعه میزان تطابق مدل ذهنی دانشجویان با سامانه یادگیری الکترونیکی دانشگاه شهید بهشتی تهران

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تطابق مدل ذهنی دانشجویان با سامانه یادگیری الکترونیک ال. ام. اس.دانشگاه شهید بهشتی تهران است.  روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها از نوع پژوهش های پیمایشی است. جامعه پژوهش حاضر شامل دانشجویان دوره مجازی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران بود که حداقل با یکی از سامانه های یادگیری الکترونیکی دانشگاه ها کار کرده بودند. تعداد این افراد براساس پرس و جو از دفتر آموزش الکترونیک دانشگاه شهید بهشتی برابر با 120 نفر بود و تعداد 95 نفر از دانشجویان برای امتحان پایان ترم اول سال تحصیلی 96-97 به دانشکده مراجعه حضوری داشتند که کل این افراد به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پژوهشگرساخته بر پایه ویژگی های سامانه یادگیری الکترونیکی بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان تطابق مدل ذهنی دانشجویان با امکانات سامانه های یادگیری الکترونیک تفاوت معناداری داشت (0001/0=P، 041/6-=Z). بنابراین، مدل ذهنی دانشجویان با سامانه های الکترونیکی منطبق نبود و با توجه به علامت منفی Z سامانه های الکترونیک با مدل ذهنی کاربران تفاوت زیادی داشتند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که قابلیت های سامانه یادگیری الکترونیک ال. ام. اس. با هیچکدام از بخش های نمایش، راهنما، پخش آنلاین و عمومی مطابقت نداشت و مولفه های جنسیت و رشته تحصیلی نیز با تطابق مدل ذهنی دانشجویان با سامانه یادگیری الکترونیک ال. ام. اس. رابطه معناداری نداشت.      

Keywords:

مدل ذهنی , آموزش الکترونیک , دانشجویان مجازی , سامانه ال. ام. اس , دانشگاه شهید بهشتی تهران