بررسی تاثیر باکتری های تولید کننده و مصرف کننده اسید لاکتیک و ساکارومایسیس سرویسیه بر فراسنجه های تولید گاز، تخمیر شکمبه‎ای و قابلیت هضم مواد مغذی در جیره با کنسانتره بالا به روش برون تنی در گوسفند عربی

سابقه و هدف: اسیدوز یکی از اختلالات تغذیه ای در نشخوارکنندگان می باشد که به دلیل مصرف مقادیر زیاد کربوهیدرات های با قابلیت تخمیر بالا و ظرفیت بافری پایین شکمبه در نتیجه مصرف کم فیبر ایجاد می شود. از این رو راهکارهایی از جمله استفاده از افزودنی های میکروبی به منظور جلوگیری از بروز اسیدوز پیشنهاد شده است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر استفاده از سه افزودنی خوراکی میکروبی (باکتری های تولید کننده و مصرف کننده اسید لاکتیک و مخمر ساکارومایسیس سرویسیه) در جیره با کنسانتره بالا بر فراسنجه‎های تولید گاز و تخمیر شکمبه ای در شرایط برون تنی در گوسفند و با فرض تاثیر مثبت استفاده هم زمان افزودنی ها در مقایسه با کاربرد آن ها به تنهایی و تیمار کنترل انجام گرفت.مواد و روش ها: به منظور بررسی تاثیر افزودنی های میکروبی بر فراسنجه‎های تولید گاز، تخمیر شکمبه ای و قابلیت هضم مواد مغذی به روش برون تنی 8 تیمار آزمایشی شامل 1) کنترل (جیره پایه (نسبت کنسانتره به علوفه 70 به 30) بدون افزودنی میکروبی)؛ 2) جیره پایه + مگاسفرا السدنی (Me)؛ 3) جیره پایه + ساکارومایسیس سرویسیه(SC)؛ 4) جیره پایه + لاکتوباسیلوس فرمنتوم+لاکتوباسیلوس پلانتاروم (FP)؛ 5) جیره پایه + مگاسفرا السدنی+ساکارومایسیس سرویسیه (MSC)؛ 6) جیره پایه + مگاسفرا السدنی+لاکتوباسیلوس فرمنتوم+لاکتوباسیلوس پلانتاروم (MFP)؛ 7) جیره پایه + ساکارومایسیس سرویسیه+لاکتوباسیلوس فرمنتوم+لاکتوباسیلوس پلانتاروم (SCFP) و 8) جیره پایه + مگاسفرا السدنی+ساکارومایسیس سرویسیه+لاکتوباسیلوس فرمنتوم+لاکتوباسیلوس پلانتاروم (MSCFP) در قالب آزمایش فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی اثر بخشی تیمارهای آزمایشی از تکنیک تولید گاز و هضم دو مرحله ای در شرایط آزمایشگاهی استفاده شد. مایع شکمبه مورد نیاز از 3 راس گوسفند نر عربی تغذیه شده با جیره بر پایه علوفه گرفته شد.یافته ها: تحت تاثیر استفاده از افزودنی های خوراکی میکروبی میزان گاز تولیدی در همه زمان‎ها به طور معنی داری برای تیمار MSCFP افزایش یافت (05/0> P). همچنین کم‎ترین میزان متان تولیدی در تیمار MSC مشاهده شد (05/0> P). استفاده از افزودنی‎های خوراکی میکروبی سبب بهبود فراسنجه‎های تولید گاز شد (قابلیت هضم ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم) (05/0> P). همچنین بیش‎ترین میزان پروتئین میکروبی در تیمار MSC مشاهده شد. قابلیت هضم پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی به طور معنی‎داری در تیمارهای FP و MSCFP افزایش یافت (05/0> P). بیش ترین میزان قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی در تیمار SCFP مشاهده شد (05/0> P). غلظت کل اسیدهای چرب فرار به طور معنی داری برای تیمار MSCFP افزایش یافت (05/0> P). بیش ترین درصد اسید چرب استات در تیمار کنترل مشاهده شد (05/0> P) و در مقابل استفاده از افزودنی های خوراکی میکروبی سبب افزایش درصد پروپیونات و بوتیرات به ترتیب در تیمارهای MSC و FP شد (05/0> P). همچنین استفاده از افزودنی های خوراکی میکروبی سبب کاهش نسبت استات به پروپیونات و همچنین کاهش نسبت استات+بوتیرات به پروپیونات شد (05/0> P). بیش‎ترین غلظت نیتروژن آمونیاکی در تیمارهای MSCFP و SCFP مشاهده شد (05/0> P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مثبت تیمارهای آزمایشی بر تولید گاز، کاهش تولید متان و همچنین قابلیت هضم مواد مغذی، شاید بتوان استفاده از این افزودنی‎های میکروبی را در جیره با کنسانتره بالا در بره پرواری توصیه کرد. از این رو این تیمارها FP، SCFP و MSCFP کاندیدای خوبی برای استفاده هستند.

Keywords:

افزودنی میکروبی , فراسنجه‎های تخمیر شکمبه‎‎ای , فراسنجه‎های تولید گاز , قابلیت هضم