نظامهای منطق نگاری در ترازوی اثربخشی

دانشمندان مسلمان در توسعه دانش منطق نظامهای مختلف منطق نگاری را تاسیس و یا بسط داده اند عمده ترین انها منطق نگاری نه بخش ارسطویی منطقه نگاری دو بخشی ابن سینا و منطق نگاری تلفیقی ابن سهلان ساوی است هر سه نظام عمده منطق نگاری در دوره اسلامی بسط یافته و اثار مختلف پژوهشی و اموزشی را به میان اورده است مسئله تحقیق حاضر این است که ایا نظام های سه گانه منطق نگاری از حیث اموزشی به یک درجه موفق اند؟ اگر نه کدامیک موفق تر و کدامیک ناکام تر است؟ ایا سر کامیابی و ناکامی به کارایی آنها برمی گردد و یا به اثربخشی آنها به نحو منع خلو؟ ادله کارایی و اثربخشی نظام منطق نگاری چیست و عوامل وموانع آن کدام است؟ وجود سه نظام منطق نگاری در دوره اسلامی پیش فرض مسئله تحقیق حاضر است و لذا آن را به عنوان مسئله مورد بررسی قرار نمی دهیم اما توضیح اجمالی نظامهای منطق نگاری و اثار متعلق به هریک برای روشنی بحث لازم است.