اقدامات سیاست کیفری در حل و فصل دعاوی خانوادگی

خانواده از نظر اسلام جایگاه و منزلتی خاص دارد و اسلام برای تشکیل و استحکام این بنیان مقدس طرح و برنامه خاصی ارائه نموده است. از جمله این برنامه ها مربوط به مواردی است که بین زوجین اختلافاتی بروز کرده باشد و بیم از ریشه دار شدن اختلاف برود، تدبیر قرآن کریم ارجاع اختلاف پیش آمده به داوری یا حکمیت خانوادگی است. در سیستم حقوقی ایران نیز با الهام از این تدبیر قرآنی و البته اعمال برخی تغییرات، ارجاع اختلافات خانوادگی به داوری پیش بینی شده است. در قوانین ایران ارجاع به داوری از طریق دادگاه و گاه با داوران غیر آشنا با زوجین انجام می شود و این یعنی دشوار شدن راه برگشت زوجین. به علاوه ارجاع به داوری پس از اتخاذ تصمیم جدی بر طلاق، در بسیاری موارد جز اطاله ی بی جهت دادرسی و نهادن باری به دوش نهاد قضایی فاید ه ی دیگری ندارد. اگر قانو نگذار در پی وضع قانونی مبنی بر حکومت نهاد داوری در اختلافات خانوادگی است، لازم است توجه بیشتری را به حفظ شئونات و قداست خانواده معطوف کند و زوجین را به حل و فصل اختلافات در قلمرو خانواد ه ها ترغیب کند و ساز و کارهای لازم را برای این منظور در نظر گیرد. به این ترتیب نه تنها بار پروند ه ها در دستگاه قضا کاهش چشمگیری می یابد، بلکه قداست خانواد ه ها حفظ شده و با وقوع هر اختلافی راه بازگشت برای زوجین بسته نمی شود

Keywords:

سیاست کیفری , حل و فصل , دعاوی خانوادگی , داوری