بررسی یکپارچگی زیستی نهر و اثراتی از پوشش اراضی در ساختار زیستگاهی سیاه ماهی (1891 ,Capoeta gracilis Keyserling) و بزرگ بی مهرگان آبزی در نهر زرین گل

فراوانی سیاه ماهیان و بزرگ بی مهرگان آبزی، ویژگی های زیستگاهی درون شهری و پوشش اراضی احاطه شده در حوزه نهر زرین گل از شاخه های رودخانه گرگانرود در دامنه های شمالی البرز شرقی مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در 5 ایستگاه با احتساب کاربری های متفاوت (سرشاخه، جنگلی، مرتع، کشاورزی و مسکونی در هر مکان نمونه برداری شد. مقایسه بین ایستگاه ها تفاوت قابل ملاحظه ای در فراوانی سیاه ماهیان هم از لحاظ اندازه گیری های کمی و کیفی در ساختار درون نهری نشان دادند. بیشترین فراوانی ماهی در ایستگاه نزدیک جنگل و کمترین فراوانی ماهی در نزدیک مناطق مسکونی مشاهده گردید. آنچه که به نظر می رسد سیاه ماهیان و بزرگ بی مهرگان آبزی پاسخ متفاوتی به پیکربندی سیمای محیط و متغیرهای زیستگاه دارند. سیاه ماهیان یک ارتباط قوی با پوشش اراضی در حالیکه بزرگ بی مهرگان آبزی همبستگی معنی داری با جنس بستر نشان دادند( 0/ 05 > P). به طور کلی پوشش کاربری های نزدیک به نهر به خصوص منطقه جنگلی که زیستگاه های متنوع و مناسبی برای موجودات فراهم میکند، در مقیاس با کاربری های حوزه آبریز ارتباط معنی داری با فراوانی سیاه ماهیان و بزرگ بی مهرگان آبزی دارد. )

Keywords:

سیاه ماهی , بزرگ مهرگان آبزی , بررسی زیستی , زرین گل