بررسی نقش میانجی مولفه های فرهنگ سازمان یادگیرنده در رابطه ابعاد مدیریت استعداد با قابلیت یادگیری سازمانی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان دزفول

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی مولفه های فرهنگ سازمان یادگیرنده در رابطه ابعاد مدیریت استعداد با قابلیت یادگیری سازمانی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان دزفول می باشد. نوع پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی مبتنی بر روش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمین مقطع ابتدایی شهر دزفول بودند. نمونه ای به تعداد 282 نفر با روش نمونه گیری طبقه ای- نسبی انتخاب گردید. جهت گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه یادگیری سازمانی گومز و همکاران (2002)، مدیریت استعداد اوهلی (2002) و فرهنگ سازمان یادگیرنده بیک زاده و همکاران (1331) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی (شامل جدول فراوانی، میانگین و ا نحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون همزمان و همچنین آزمون بوت استراپ) تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های فرهنگ سازمان یادگیرنده در رابطه ابعاد مدیریت استعداد با قابلیت یادگیری سازمانی رابطه چند گانه و معنی داری وجود دارد (p> 0/02). همچنین فرهنگ سازمان یادگیرنده در رابطه ابعاد مدیریت استعداد با قابلیت یادگیری سازمانی معلمین مقطع ابتدایی نقش میانجی را ایفا می کند.

Keywords:

فرهنگ سازمان یادگیرنده , مدیریت استعداد , قابلیت یادگیری سازمانی