ارزیابی تاثیر طول تیر رابط بر عملکرد لرزه ای سازه های فولادی میانمرتبه با مهاربند برون محور تحت شتاب نگاشت های نزدیک گسل

هدف اولیه از ایجاد قاب های مهاربندی شده با خروج از مرکزیت، وقوع تسلیم برشی در قسمت کوچکی از تیر اصلی بوده است که اصطلاحا تیر رابط کوتاه نامیده می شود. هر چند برای ایجاد فضاهای معماری، ممکن است طول تیر رابط بیشتر شود و در نتیجه رفتار آن از حالت برشی به حالت خمشی نزدیک شود. اگرچه تیرهای رابط کوتاه دارای ظرفیت استهلاک انرژی بیشتری نسبت به تیرهای رابط بلند می باشند؛ لیکن در برخی از موارد استفاده از رابط های بلند لاجرم می باشد. به این معنی که در یک طراحی مناسب تغییر شکلهای غیرالاستیک شدیدا وابسته به طول رابط است و باید انتظار داشت هر چقدر طول رابط زیادتر شود؛ انرژی کمتری مستهلک گردد. به همین دلیل در این تحقیق اثر طول تیر پیوند بر رفتار سازه با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی در نرم افزار SAP2000 مورد بررسی قرار می گیرد . همچنین در این تحقیق تحلیل تاریخچه زمانی با استفاده از رکورد های حوزه نزدیک انجام خواهد شد. نتایج نشان داد که با افزایش طول تیر پیوند مقدار نیروی برش پایه در سازه ها به طور نسبی افزایش یافته در حالی که در مورد پارامتر جابجایی بیشترین مقدار این پارامتر در حالت طول تیر پیوند میانی رخ داده است.

Keywords:

تیر پیوند , عملکرد لرزه ای , سازه های فولادی , مهاربند برون محور , شتاب نگاشت نزدیک گسل