امکان سنجی بهبود آبگیری از الیاف بازیافتی دارای نانو الیاف با سیستم کایتوزان/زئولیت

امروزه استفاده از الیاف بازیافتی درکارخانجات کاغذسازی به عنوان یک فرایند دوستدار طبیعت مورد توجه می باشد. اما کاربرد این الیاف مشکلاتی را در فرایند تولید و محصول نهایی در پی دارند. جهت رفع این مشکلات نظرات مختلفی پیشنهاد شده است که یکی از پرکاربردترین این نظرات، استفاده از افزودنی های مختلف در فرایند ساخت کاغذ با الیاف بازیافتی می باشد. نانوالیاف لیگنوسلولزی از جمله موادی است که اخیرا برای بهبود مقاومت کاغذهای بازیافتی مطرح گردیده است. اما بر اساس تحقیقات پیشین، افزودن این نانوالیاف به خمیرکاغذ سبب افت قابلیت آبگیری و در نتیجه کاهش تمایل به استفاده از آن می گردد. به منظور رفع معضل آبگیری از خمیربازیافتی دارای نانو الیاف، کاربرد یک سیستم حاوی میکروذرات (پلی الکترولیت کاتیونی کایتوزان میکروذره آنیونی زئولیت) پیشنهاد شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که کاربرد این سیستم تاثیر مثبت قابل توجهی را در بهبود ویژگی های آبگیری و ماندگاری (ویژگی های فرایندی) بر جا گذاشته و نه تنها تاثیر منفی بر ویژگی مقاومتی نداشته که در بعضی از تیمارها باعث بهبود آن نسبت به تیمار شاهد گردیده است.

Keywords:

الیاف بازیافتی , میکرو ذره زئولیت , کایتوزان , آبگیری