تاثیر موقعیت قرارگیری ساختگاه بر روی پاسخ لرزه ای سیستم های تک درجه آزاد فولادی

مطالعه ویژگیهای زلزله های اخیر نشان میدهد که اثرات رکوردهای ثبت شده در حوزه نزدیک گسل بر روی سازه های موجود در این ناحیه بسیار مخرب می باشد. بر این اساس شناسایی ماهیت رکوردهای حوزه نزدیکگسل و بررسی ویژگی های پاسخ سازه ها در برابر این نگاشتها، مورد توجه بسیاری از محققین در دهه های اخیر قرار گرفته است. به جهت بررسی جنبش زمین حوزه نزدیک گسل نیازمند رکوردهای زلزله میباشیم که باتوجه به کمبود داده های شتاب نگاری واقعی، به منظور بررسی دقیق تر میتوان با استفاده از تکنیکهایی جنبش نیرومند زمین را شبیه سازی کرد. در این مقاله با استفاده از پارامترهای گسلش به دست آمده برای زلزله ی کوجائیلی ترکیه 1999 ، 273 رکورد زلزله با توجه به مختصات مکانی مختلف به وسیلهی تابع گرین تئوری تولید و اثرات موقعیت سازه نسبت به مرکز زلزله در طیف پاسخ زلزله، بررسی شد. بدین صورت که این اثر را میتوان به وسیله دو پارامتر زاویه و نسبت طول بیان کرد. به گونه ای که ایستگاه های مختلف R و مختلفی نسبت به مرکز زلزله دارند. بهمنظور ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها در برابر رکوردهای تولید شده از نرمافزار OpenSEES و تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی استفاده شد. سازه بررسی شده مدل دوبعدی میباشد که یک جرم، یک ستون صلب و یک فنر در پای ستون دارد و به عنوان یک سازه تکدرجه آزاد در نظر گرفته شد. رکوردها با احتساب موقعیت قرارگیری ساختگاه نسبت به گسل به پای ستون اعمال گردید و با به دست آوردن پاسخ ها، طیف های مربوطه به صورت کانتورهای رنگی ترسیم شد. نتایج حاکی از آن است که اثر راستاگرایی بر مقادیر پاسخ نقش قابل ملاحظه ای ایفا می کند که چگونگی این تغییرات در قالب نمودارها و کانتورهای رنگی R, T, θ, Sd ارائه شده است. به طور کلی در حوزه نزدیک گسل جهت قرارگیری ساختمان نسبت به گسل بسیاراهمیت دارد و امری است که باید مورد توجه طراحان قرارگیرد.

Keywords:

جهت گیری ساختگاه , تحلیل دینامیکی , سیستم تک درجه آزاد , جهت پذیری پیشرونده , حوزه نزدیک گسل