بررسی زیتوده (بیوماس) گونه های چیره آبزی و تاثیر پذیری آن از اجتماعات گیاهی در چهار تالاب مهم بابل، استان مازندران
Publish place: Journal of Applied Biology، Vol: 26، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 309
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAB-26-1_006
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1399
Abstract:
در این پژوهش زیتوده گونه های گیاهی چیره آبزی چهار تالاب
اصلی و مهم مرزون آباد، بصراء، لنگور و رمنت در شهرستان بابل، استان مازندران ارزیابی
گردید. 12 گونه گیاهی متعلق به 11 جنس و 9 خانواده گیاهی در این پژوهش بررسی شده
اند. برای این کار تعداد 131 قطعه نمونه (Plot) در
قالب 7 ترابرش (Transect) از
تالاب های مختلف نمونه برداری شده و بعد از ثبت ویژگی های تاج پوشش و وزن زیتوده
آنها، با استفاده از فنون آماری ANOVA و رسته بندی (DCA) مورد آنالیز
قرار گرفته اند. میانگین مجموع زیتوده همه گونه های گیاهی چیره تالاب های بابل
19/1309 گرم در متر مربع است. از مقدار میانگین مزبور، بیشترین سهم زیتوده مربوط
به گونه Phragmites australis و کمترین سهم آن مربوط به گونه Najas gramineaاست. گونه های Typha latifolia و Ceratophyllum demersum با مقدار 81/3029 و 10/330 گرم در متر مربع
به ترتیب دارای بیشینه و کمینه وزن خشک در داخل پلات های مورد مطالعه می باشند. در نمودارDCA مربوط به تالاب های مختلف،
گونه های همچون Ceratophyllum demersum،Typha latifolia،Phragmites australis و
Potamogeton pectinatus سهم زیادی در افزایش زیتوده دارند. آنالیز های ANOVA مشخص کرد که به غیر از گونه های Schoenoplectus lacustris و Potamogeton lucense گونه های چیره آبزی دیگر از نظر میزان زیتوده، اختلاف
معنی داری را در بین تالاب های مختلف نشان می دهند.
Keywords:
Authors
علیرضا نقی نژاد
دانشگاه مازندران
وحید امر قلیپور کاسمانی
دانشگاه خوارزمی
فرخ قهرمانی نژاد
دانشگاه خوارزمی