تلفیق GIS و تحلیل پوشش داده ها DEA برای ارزیابی عملکرد خطوط اتوبوسرانی تهران

تحلیل پوششی دادهها یک مدل ریاضی مبتنی بر برنامهریزی خطی است که برای ارزیابی کارایی نسبی واحدهای مشابه در حوزههای متنوع نظیر حملونقل مورد استفاده قرار میگیرد. مقالات فراوانی در زمینه ارزیابی کارایی سیستم حملونقل عمومی نگارش یافته است ولی بسیاری از آنها تنها به ارزیابی بعد عملکردی و مدیریتی سیستمهای حملونقل مختلف پرداختهاند و کمتر به جنبه مکانی توجه داشتهاند. از اینرو در این مقاله کوشش شده است که با استفاده از ترکیب سیستم اطلاعات مکانی GIS و روش تحلیل پوششی داده ها DEA کارایی عملکردی و همچنین کارایی مکانی خطوط اتوبوسرانی شهر تهران مورد بررسی قرار گیرد. در ابتدا با استفاده از GIS دادهها و لایه های اطلاعاتی موردنظر آمادهسازی میشود و سپس پروفایل جمعیتی مربوط به هر خط اتوبوسبا استفاده از تحلیلهای موجوددر GIS بدست میآید. برای ارزیابی کارایی مکانی، دادههای حاصل از GIS را می توان بعنوان ورودی وارد مدل DEA کرد. نتایج حاصل از تحلیل پوششی دادهها کارایی خطوط اتوبوس را بیان میکند. با تحلیل و تفسیر نتایج میتوان علت کارآمدی یا ناکارآمدی خطوط را مورد تحلیل و تفسیر قرار داد

Keywords:

سیستم اطلاعات جغرافیایی , تحلیل پوششی دادهها , ارزیابی عمکرد , حملونقل عمومی