تاثیر آموزش شهروندی بر سازگاری عاطفی

این پژوهش باهدف بررسی تاثیر آموزش حقوق شهروندی بر سازگاری عاطفی دانش آموزان دختر پایه ششم شهر رشت انجام شد. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش گرداوری دادهها شبه تجربی بوده است. همچنین جامعه آماری این پژوهش 600 نفر از دانش آموزان پایه ششم بخش کوچصفهان از شهر رشت بوده که 60 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه و از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه سازگاری رفتاری است. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرون باخ محاسبه شده که مقدار آن برای پرسشنامه بالای 0.7 به دست آمده است. همینطور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه به تایید متخصصین مربوطه رسید. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر از نرم افزار آماری spss نسخه 24 بهره گرفته شد. بدین ترتیب به منظور بررسی توزیع ویژگی های جامعه موردنظر از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی بهره برده شد. در سطح توصیفی با بهره گیری از شاخص های آمار توصیفی از قبیل میانگین، درصد، انحراف معیار و رسم جداول و نمودارها به ترسیم ویژگی های نمونه پژوهشی حاضر پرداخته شده است. در قسمت استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج نشان دادند که بین آموزش حقوق شهروندی و سازگاری عاطفی ارتباط معناداری وجود دارد.

تاثیر آموزش شهروندی بر سازگاری عاطفی Keywords:

تربیت شهروندی , حقوق شهروندی , شهروندی , سازگاری عاطفی