محور مقاله: شیمی خاک- تاثیر شرایط مختلف رطوبتی و حرارتی بر سرعت اکسایش گوگرد و قابلیت جذب عناصر غذایی در خاک شالیزار

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 376

This Paper With 8 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SSCI16_038

تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1399

Abstract:

به منظور بررسی اثر رطوبت، دما و مدت آنکوباسیون خاک بر مقدار و سرعت اکسایش گوگرد و قابلیت جذب عناصر غذایی خاک،تحقیقی به صورت فاکتوریل- اسپلیت پلات در زمان در قالب بلوک های کامل تصادفی شامل دو سطح رطوبتی 60 و 90 درصد ظرفیت زراعی وچهار سطح گوگرد عنصری 0 ، 500 ، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار در دو دمای 25 و 36 درجه سانتیگراد بر روی یک خاک شالیزاری اجراشد. در یک آزمایش خاکها در دمای C°25 نگهداری شدند و در 6 دوره 90،60،30 ، 180،120 و 270 روز نمونه برداری شد. در آزمایش دومدمای آنکوباسیون C°36 بود و در 3 دوره 14 ، 28 و 42 روز نمونه برداری شد. در هر نمونه pH ، EC ، فسفر، آهن، منگنز و روی قابل جذب،سولفات محلول و سرعت اکسایش گوگرد اندازه گیری شد. نتایج نشان داد اثر اصلی گوگرد و اثر متقابل رطوبت و گوگرد بر فسفر قابل جذب وسرعت اکسایش گوگرد و اثر متقابل رطوبت و مدت آنکوباسیون بر منگنز قابل جذب خاک معنیدار نبود ولی بقیه اثرات اصلی و متقابل رطوبت،مدت آنکوباسیون و سطوح گوگرد بر تمام صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی دار داشت. مقادیر SO(4)(2-), EC محلول، Fe, P و Zn قابل جذبدر رطوبت 90 % و سرعت اکسایش گوگرد، pH و Mn قابل جذب در رطوبت 60 % بیشتر بود. مصرف گوگرد pH را کاهش و Mn, Zn, Fe, ECو (SO(4)(-2 را افزایش داد ولی بر فسفر قابل جذب اثر معنیدار نداشت. بیشترین میزان آهن و منگنز قابل جذب در دوره 60 روز و روی و فسفر دردوره 90 روز و در دمای آنکوباسیون C°25 حاصل شد و بیشترین سولفات محلول در دوره آنکوباسیون 42 روز و دمای C°36 حاصل شد. بالاترینسرعت اکسایش گوگرد در دمای C°36 و در دوره آنکوباسیون 14 روز اتفاق افتاد. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان میدهد که گوگرد ورطوبت، موجب کاهش pH و افزایش SO(4)(-2), Mn, Zn, Fe, EC شده است.

Authors

نصرت اله منتجبی

استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی