بررسی تاثیر عملیات حرارتی بر ریز ساختار و دمای بحرانی حفره دار شدن لوله های فولاد زنگ نزن دوفازی UNS S31803 جوشکاری شده موجود در صنایع نفت و گاز با استفاده از فرآیند جوشکاری تیگ

در این پژوهش، تاثیر عملیات حرارتی پس از جوشکاری بر ریز ساختار و دمای بحرانی حفره دار شدن قطعات جوش فولادهای زنگ نزن دو فازی 2205 بررسی شده است. بدین منظور از میکروسکوپ نوری و سیستم SEM–EDX برای ارزیابی ریزساختار و همچنین از آزمون پتانسیو استاتیک برای محاسبه ی دمای بحرانی حفره دار شدن (CPT) استفاده شد. با استفاده از سیستم SEM–EDX ترکیب شیمیایی دو فاز نیز اندازه گیری شد و به وسیله ی آن عدد معادل مقاومت به خوردگی حفره ای (PREN) به دست آمد. با استفاده از سیستم میکروسکوپ نوری ریز ساختار ها بررسی شد که نشان داد در ناحیه WM و HAZ با انجام عملیات حرارتی میزان آستنیت افزایش می یابد، همچنین کسر حجمی فاز ها به دست آمد که نشان داد در ناحیه ی WM و HAZ کسر حجمی فاز فریت از فاز آستنیت بیشتر بود و به همین علت این ناحیه بیشتر مورد حملات خوردگی قرار می گیرد. پس از انجام آزمون پتانسیو استاتیک این نتیجه حاصل شد که بیشترین دمای بحرانی حفره دار شدن در دمای 1080°C رخ می دهد که میزان آن برابر با 59.2°C می باشد که این مطلب نشان می دهد بهترین مقاومت به خوردگی حفره ای در دمای 1080°C رخ می دهد. با محاسبه عدد معادل مقاومت به خوردگی حفره ای (PREN) پی برده شد که ناحیه ی متاثر از حرارت (HAZ) در دمای1080°C و ناحیه ی جوش (WM) در دمای 1050°C به حالت تعادل می رسند.