با گذشت زمان و لزوم توجه بیشتر حقوق کیفری به شخصیت مجرم، اعمال اصل فردی کردن مجازاتها بیش از پیش اهمیتخود را نمایان ساخته تا بتوان مجازات هایی را که متناسب با شخصیت ، ویژگی های جسمی، روانی و اجتماعی فرد مجرمهستند برای وی در نظر گرفت.مجازات های جایگزین حبس که به تدریج و با ظاهر شدن مشکلات و ناکارآمدی های کیفرحبس بوجود آمده اند نیز از این قاعده مستثنی نیستند.مجازات های جایگزین حبس در قانون مجازات اسلامی مصوب1392 به پنج گروه که شامل جزای نقدی ثابت، خدمات عام المنفعه رایگان، جزای نقدی روزانه ، دوره مراقبت و محرومیتاز حقوق اجتماعی می شوند تقسیم شده است که محدود بودن تنوع شکلی این مجازات ها و محدود بودن اهداف آنها از موانعفردی کردن
جایگزین های حبس می باشد.این نوشتار قصد دارد به مزایای فردی کردن
جایگزین های حبس و چالش هایپیش روی آن بر اساس قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 بپردازد و سپس راهکار هایی را در جهت مرتفع نمودن موانع آنمورد بررسی قرار دهد.