عوامل تاثیرگذار بر دورکاری کارکنان مشاغل کسب و کارها درعصرکرونا

هدف از این تحقیقی شناخت عوامل موثر بر دورکاری کارکنان مشاغل کسب وکارها درعصرکرونا است. محیط و شرایط دورکاری اصولیدارد و نیازمند بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات است تا مرحله به مرحله با برنامه ریزی مناسب پیاده سازی شود و فرهنگ متناسب با آنبا حمایت رهبران در سازمان شکل بگیرد تا ضمن حفظ سلامت کارکنان، بهره وری نیروی انسانی و تولید تضمین گردد. پس از اپیدمیکرونا ویروس شررا یط محیط کار جدید مبتنی بر حضور کاری و دورکاری شکل گرفته است که نیاز به ایجاد و توسعه بستر فناوری واطلاعات در فعالیت های جاری و فرایندهای کسب وکارمی باشد. تا کارکنان در زمان های برنامه ریزی شده به سامانه های کاری ارتباطبرقرار کنند و به صورت آنلاین جوابگوی ارائه خدمات به مشتریان باشند از سوی دیگر به شهروندان این امکان داد شود تا در این بستردسترسی به برخی از نیازهای خود را از مشاغل دریافت نمایند و از خدمات دفاتر الکترونیک بهره مند شوند. در این راستا پس از مطالعهآخرین یادداشت ها و تحقیقات صورت گرفته عوامل هفت گانه تاثیرگذاری بر دورکاری توسط محقق ارائه و آزمون شد تا مبنای ایجادشرایط جدید محیط کار باشد.بر این اسراس عاملهای اصرلی رهبری، سر تافزار و شربکه، نر افزار،یادگیری و توسرعه فردی،مدیریت هوشرمند فعالیتها،ارتباطاتموثر،قوانین کار و حقوق و دسرتمزد از میان برخی متغیرهای دیگر بهعنوان عاملهای دربرگیرنده دورکاری شرناخته شردند.که پس ازتعریف متغیرها در نر افزار و ثبت دادههابراسراس تحل یل عاملی و رگرسر یون چندگانه درسطح معناداری آزمون ، که تاثیرگذاری آنهااثبات گردید. بیشترین تاثیرگذاری عاملها با رتبه 578.0 متعلق به عامل رهبری بود که سایر عوامل نیز با تفاوت میزان تاثیرگذاری دررتبههای بعدی اولویتبندی شدند.

Keywords:

فرهنگ دورکاری , شرایط جدید کسب وکار , بستر فناوری اطلاعات , سیستم یادگیری الکترونیکی , تغییرات زیستی و تکنولوژیکی , اپیدمی کرونا ویروس