بررسی و مقایسه آزمایشگاهی سیستم خنک کاری کلاسیک و کنترل دار موتورهای احتراق داخلی

با توجه به راندمان پایین موتورهای احتراق داخلی، قسمت خیلی زیادی از انرژی شیمیایی سوخت مصرفی آنها به صورت گرما از طریق سیستم خنک کاری به محیط دفع می شود. متاسفانه در اکثر موتورها، هنوز از سیستم خنک کاری کلاسیک استفاده می شود که این نوع سیستم عملا قادر به خنک کاری بهینه موتور در شرایط مختلف کاری آن نیست و این مقوله باعث افزایش مصرف سوخت و زیاد شدن آلایندگی های خروجی از موتورها می شود. از اینرو در این مقاله ابتدا یک سیستم خنک کاری کلاسیک مورد تست قرار گرفته و عملکرد آن ثبت شده است و سپس در سیستم خنک کاری همان موتور، پمپ آب مکانیکی با یک پمپ آب برقی و ترموستات مکانیکی با یک ترموستات الکترونیکی جایگزین شده است و بعد از این ارتقاء، موتور در همان شرایط حالت کلاسیک تست، و نتایج آن با نتایج بدست آمده از سیستم کلاسیک مقایسه شده است. نتایج حاصل شده نشان می دهد که اگر از یک برنامه خوب و کامل برای کنترل پمپ آب برقی و ترموستات الکترونیکی استفاده شود در مقایسه با سیستم کلاسیک علاوه بر بالا رفتن عمر قطعات موتور، میزان مصرف سوخت حداقل %1,19 و حداکثر %4,33 کاهش می یابد همچنین مدت زمان گرم شدن موتور حداقل % 6,25 و حداکثر %18,84 کم می شود علاوه بر اینها آلایندگی های HC و NO در اکثر تست ها به ترتیب حداقل %15,32 ، حداکثر %70 و حداقل %9,28 ، حداکثر % 46,58 کاهش را نشان می دهد.

Keywords:

موتورهای احتراق داخلی , سیستم خنک کاری , پمپ آب , ترموستات , مصرف سوخت