بررسی روش های مختلف آنالیز پایداری نانوسیالات با تکیه بر روش DLS و پتانسیل زتا

در این تحقیق روش سنجش پایداری به کمک آنالیزهای پراکندگی نور پویا (دی ال اس)1 و پتانسیل زتا معرفی شده و سپس به کمک آن میزان پایداری سه نمونه از نانوسیالات مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرد. آنالیز دی ال اس که بر پایه شدت نورهای پراکنده شده تحت تاثیر حرکت براونی کار میکند، نتایج دقیقی در خصوص اندازه ذرات و توزیع پراکندگی ذرات ارائه می دهد. آزمون پتانسیل زتا نیز یکی از مهم ترین آزمونها جهت تشخیص میزان پایداری نانوسیالات میباشد که بر پایه مطالعه رفتار الکتروفورتیک آنها میباشد. در این تحقیق دو نمونه نانوسیال پایه آب حاوی نانوذرات اکسیدمس، نانولوله کربنی چند جداره 2و یک نمونه نانوسیال پایه روغنی حاوی نانوذرات فولرن با غلظت 0/2 درصد حجمی تهیه شده و آنالیزهای مربوط به پایداری برای هر یک از این نمونه ها مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج نمایانگر آن بود که اولا روش سنجش نانوسیالات حاوی ساختارهای لوله ای مانند نانولوله کربنی چند جداره، پتانسیل زتا است و نمیتوان به کمک آنالیز پراکندگی نور پویا اندازه ذرات را جهت بررسی پایداری ارزیابی نمود. از سوی دیگر جهت سنجش پایداری نانوسیالات حاوی نانوذرات کروی می توان از هر دو روش پتانسیل زتاو آنالیز دی ال اس استفاده نمود. در ادامه مقدار پتانسیل زتا برای نانوسیال اکسیدمس-آب برابر -7/7 میلیولت بدست آمد که نمایانگر عدم پایداری مناسب این نمونه بود.

Keywords:

نانوسیالات , پتانسیل زتا , نانولوله های کربنی , اکسید مس , فولرن , سنجش پایداری