مقایسه کارایی نمونه ادرار در مقایسه با صفرا در تشخیص مورفین و کدئین در اجساد ارجاعی به اداره کل پزشکی قانونی استان فارس

چکیده مقدمه: مورفین به عنوان یک آگونیست کامل اپیوئیدها به صورت اولیه فعالیت خود را روی رسپتورهای مغز اعمال می­کند. عارضه اولیه سوء مصرف آن، افت تنفسی از طریق دپرس­کردن مستقیم سیستم عصبی مرکزی بوده و در نهایت می­تواند باعث آپنه یا ایست کامل تنفسی شود. دوز سمی مورفین باعث سرکوب سیستم عصبی مرکزیوکما می­شود.جهت آنالیز داروهای مورد سوء مصرف غالبا از نمونه­هایی مانند خون، کبد و ادرار استفاده می­شود. روش کار: در این مطالعه، به طور همزمان دو نمونه صفراء و ادرار در 635 نمونه مجهول آزمایش تشخیص مورفین و کدئین  که جهت بررسی های سم شناسی قانونی در سال های 1396 و 1397 به پزشکی قانونی ارجاع شده بودند، با استفاده از روش کروماتوگرافی لایه نازک مقایسه گردیدند. نتایج: نتایج به دست آمده نشان دادند که سطوح مورفین در صفرا چندین برابر بیشتر از قسمت­های دیگر می­باشد.در مواردی که یک دارو یا متابولیت­های آن همچنانکه در خون وسایر نمونه­ها قابل تشخیص نباشد، در صفرا تشخیص داده می­شوند.  نتیجه گیری: با نظر به نتایج به دست آمده می­توان نتیجه گرفت که نمونه صفرا به عنوان یک مکمل در کنار سایر نمونه­ها در تشخیص مورفین، متادون و کدئین قابل استفاده و استنادمی­باشد.

Keywords:

مورفین , سم شناسی قانونی , صفرا , کروماتوگرافی لایه نازک