دانش بومی و ملاحظات زیست محیطی مطالعه ای در معماری سنتی کیش و دانش بومی متناظر با آن در همسازی با اقلیم

دانش بومی آن بخش از روش ها، ابزار، مهارت ها و آگاهی های محلی است که به صورت شفاهی و نسل به نسل منتقل شده و مبتنی بر تجربه است. بومیان در معماری فضاهای مسکونی و عمومی خود تمهیداتی را اتخاذ کرده اند که می توان اذعان نمود علاوه بر تأمین آسایش در آن، حاوی ملاحظات زیست محیطی است که امروزه تخریب و تهدید محیط زیست در اثر زیاده خواهی های توسعه به بحرانی فراگیر و جهانی تبدیل شده است. از این رو گرد آوری و مستند سازی دانش بومی در این حوزه و تلفیق آن با دانش نوین به منظور رفع، اصلاح و پیشگیری معضلات زیست محیطی ناشی از الگوهای نوین ضرورت دارد و این می تواند نوید بخش توسعه پایدار باشد. نظر به اهمیت دانش بومی موجود در معماری فضاهای مسکونی و عمومی بومیان این جزیره می پردازد. در همین راستا تلاش شده که با بهره گیری از دو راهبرد روشی مراجعه به منابع و اسناد موجود و همچنین انجام مطالعه میدانی، جنبه هایی از این دانش را گرد آوری و ثبت کرد. نتایج تحقیق نشان داد علیرغم وجود محدودیت های اقلیمی در کیش نشانه های روشنی از برخورد خردمندانه بومیان کیش با این محدودیت ها در معماری بومی آن وجود دارد که اصول و روش های این بخش از دانش بومیان سازگار و همخوان با شرایط زیست محیطی بوده است.

Keywords:

دانش بومی , معماری سنتی و بومی , همسازی با اقلیم , ملاحظات زیست محیطی , کیش