بررسی آزمایشگاهی تاثیر همزمان پارامترهای ماشینکاری، نیروی محوری و گشتاور برشی بر زبری سطح حفره تولید شده در دریل کاری قطعه آلومینیوم از سری 7000

یکی از مهمترین پارامترهایی که می تواند در زمان ایجاد یک سوراخ مدنظر قرار بگیردزبری سطح سوراخ تولید شده است.عوامل بسیاری نظیر ارتعاش عرضی مته، دما و هندسه ابزار در ایجاد زبری سطح نقش بازی می کنند. در این مقاله اثرات عامل ها شامل، سرعت دورانی مته، پیشروی مته و پیش مته به همراه متغیرهای وابسته شامل، نیروی محوری مته و گشتاور برشی مدنظر قرار گرفته است. هدف اصلی این مقاله تعیین میزان اهمیت هریک از عامل ها و متغیرهای وابسته در ایجاد زبری سطح حفره تولید شده در قطعه کار آلومینیومی از سری 7000 است. برای بررسی همزمان تمامی عامل ها و متغیرهای وابسته از روش مانوا استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که استفاده از این روش می تواند تاثیر هریک از عامل ها را در ایجاد همزمان نیروی محوری و گشتاور برشی آشکار سازد و سپس میزان اثرگذاری هر یک از عامل ها و متغیرهای وابسته در ایجاد زبری سطح در سطح اطمینان 95% را مشخص می کند. نتایج حاکی از آن هستند که اضافه نمودن نیروی محوری و گشتاور برشی به عامل ها می تواند دقت پیشگویی زبری سطح را به میزان 39/37% نسبت به حالتیکه پیشگویی تنها براساس عامل ها انجام شده باشد، افزایش دهد. ازطرف دیگر بررسی نتایج نشان می دهدکه نیروی محوری اثر بیشتری نسبت به گشتاور برشی بر روی تغییر زبری سطح سوراخ دارد و لذا به منظور بهبود کیفیت سطح سوراخ تولیدی بایستی به روشهایی که سبب کاهش نیروهای محوری می شوند توجه شود.

Keywords:

فرآیند دریل کاری , زبری سطح , نیروی محوری , گشتاور برشی , مانوا