در روزگار سیاهی که برچهره جامعه جهل و تعصب و کوته بینی سایه افکنده بود و دستان و قلب مردان به کشتن دختران معصوم خود عادت کرده بود،
خداوند با نزول فرشته رحمتش بر بهترین بنده خود، شخصیت از دست رفته زنان را بین جوامع خودبین و جاهل احیا نمود و در آیات متعددی به استعدادهای نهفته زنان توجه داد که تاریخ نیز گویای این مطلب است. در این راستا پژوهش حاضر در تلاش است تا با بررسی، جایگاه و
شخصیت اجتماعی زن در
قرآن کریم را ترسیم نماید، موضوعی که موجب اتهاماتی ناروایی علی الخصوص در جوامع غربی به دین مبین اسلام شده است. اگرچه نمی توان در ا ین نوشتار کوتاه مضامین بلند قرآن را در این باب به تصویر در جامعه درنظر گرفته و در همه آیات به عظمت و شخصیت والای آنان اشاره نموده و او را عضو موثر جامعه معرفی نموده است. آنچه در آخر بدان می توان رسید این است که تفاوت و تمایزی میان افراد انسانی قرار نداده و
زن و مرد را در انجام امور یکصدا ندا داده است. برخی با طرح ادعای برتری مرد بر
زن و ادعای منزوی بودن زن، خواسته اند بر این دین و کتاب الهی خرده بگیرند و در پس این ادعای واهی خود حق را باطل جلوه دهند.