ارزش در معرض ریسک در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از رویکردهای پارامتریک و ناپارامتریک

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی ارزش در معرض ریسک شاخص سهام بر مبنای رویکردهای پارامتریک و ناپارامتریک در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این راستا از شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران(TEPIX) به عنوان نماینده پرتفوی بازار و داده های روزانه در دوره زمانی 21/07/1388-21/08/1398 استفاده شده است. در این تحقیق ابتدا نتایج برآورد ارزش در معرض ریسک با استفاده از دو مدل میانگین متحرک موزون نمایی (EWMA) و شبیه سازی مونت کارلو (MC) ارائه می شود. در ادامه با استفاده از آزمون های پس آزمایی کارایی این مدل ها با مدل های دیگر از جمله مدل های گارچ و شبیه سازی تاریخی مقایسه می شود. نتایج برآورد این مدل ها که با استفاده از نرم افزارهای Eviews 10 و Matlab 2018 به دست آمده است ارائه شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که الگوی میانگین متحرک موزون نمایی (EWMA) از کارایی و دقت بالاتری نسبت به مدل های دیگر برخوردار است. همچنین نتایج این تحقیق نشان می دهد بر اساس نسبت تخطی و آزمون های پس آزمایی، مدل های ناپارامتریک از جمله شبیه سازی مونت کارلو، ارزش در معرض ریسک را بیشتر از حد برآورد کرده است.

Keywords:

ارزش در معرض ریسک , پرتفوی بهینه , مدل شبیه سازی تاریخی فیلتر شده , مدل شبیه سازی مونت کارلو