یک طرح احراز هویت امن سه عامله برای شبکه های حسگر بی سیم سلامت الکترونیک مبتنی بر خم بیضوی

شبکه های بی سیم بدن شامل بسیاری گره کوچک است که در بدن بیمار یا اطراف آن کاشته می شود. این گره های حسگر می توانند داده های پزشکی را از بیمار جمع آوری کرده و این اطلاعات ارزشمند را به یک نمایشگر داده یا یک دستیار دیجیتال شخصی انتقال دهند. سپس، ارائه دهندگان خدمات سلامت می توانند از طریق مجوز به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند. داده های پزشکی اغلب شخصی و خصوصی است و محرمانه بودن اطلاعات و حفظ حریم خصوصی کاربران از نگرانی های اصلی این سامانه ها است. بنابراین افزایش تامین امنیت داده های خدمات سلامت  از اهمیت حیاتی برخوردار است. یکی از عوامل مهم ایجاد امنیت در شبکه های سلامت الکترونیک، پروتکل های احراز هویت می باشند که به طرفین ارتباطات این امکان را می دهد تا از هویت یکدیگر اطمینان پیدا کنند و بتوانند خود را به طرف دیگر بشناسانند. اخیرا دراین ارتباط، چالا و همکارانش [1] یک پروتکل احراز هویت و توافق کلید سه عامله مبتنی بر خم بیضوی را برای شبکه های حسگر بی سیم سلامت ارائه داده اند. در این مقاله، ما چند ضعف امنیتی مانند حمله دسترسی مجاز داخلی و عدم امنیت پیشرو و قابل ردیابی بودن کاربر را در طرح  چالا بیان می کنیم و سپس یک طرح امن احراز هویت سه عامله برای شبکه های حسگر بی سیم سلامت پیشنهاد می کنیم. در ادامه ویژگی های امنیتی طرح خود را بررسی و با کمک ابزار پرووریف امنیت آن را به طور صوری  بررسی می کنیم. تحلیل امنیتی ارائه شده و مقایسه های امنیتی و کارایی بیان شده با طرح های مرتبط، بیان می کنند که طرح پیشنهادی یک طرح احراز هویت امن کارا برای شبکه های حسگر بی سیم سلامت است.

Keywords:

احراز هویت , سلامت الکترونیک , توافق کلید , امنیت , حریم خصوصی , پرووریف