اولویت بندی راهبردهای تطبیقی کشاورزان با کاهش منابع آب در دسترس با استفاده ازروش های تصمیم گیری چند معیاره

ماهیت پیچیده و عدم حتمیتهای مربوط به منابع آب و همچنین بروز خشکسالیهای پیاپی باعث میشود که مدیریت و تصمیمگیری درباره این منابع با چالشهای بسیار زیادی روبرو باشد. در این مطالعه به منظور مدیریت و تصمیم گیری بهتر در زمینه منابع آب با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره به اولویت بندی راهبردهای تطبیق با کاهش منابع آب در استان فارس پرداخته شده است. برای این منظور، ماتریس های مقایسه زوجی معیارهای مختلف در زمینه تطبیق کشاورزان با کاهش منابع آب توسط کارشناسان مختلف فنی، اقتصادی و زیست محیطی در زمینه منابع آب تکمیل و وزن معیارها با استفاده از روش FAHP تعیین شد. سپس روش TOPSIS برای اولویت بندی راهبردهای تطبیق با کاهش منابع آب در استان فارس بکار گرفته شد. نتایج روش تحلیل سلسله مراتبی فازی نشان داد که معیارهای هزینه و پذیرش اجتماعی بیشترین وزن اهمیت در انتخاب راهبردهای تطبیق با کاهش منابع آب را دارا میباشند. همچنین نتایج مدل TOPSIS نشان داد که تشویق کشاورزان به کاهش مصرف آب بهترین راهبرد و ارتقا سیستم های آبیاری بدترین راهبرد مقابله با کاهش منابع آب میباشد. این یافته نشان میدهد که برای مدیریت منابع آب بایستی به سمت تغییر رویکرد کشاورزان از طریق سیاستهای تشویقی گام برداشت.

Keywords:

کاهش منابع آب در دسترس , راهبردهای تطبیقی , تصمیم گیری چند معیاره , روش FAHP , روش TOPSIS