تعیین چند شاخصه نوع سوخت بهینه خودروهای سبک با استفاده از روش تلفیقی VIKOR و ENTROPY (مطالعه موردی ناوگان شهری مشهد)بخش دوم- ارزیابی نتایج ویکور و معیارهای سه گانه مفروض توسط روش پیشنهادی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 418

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CEUCONF07_255

تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1399

Abstract:

موضوع گاز سوز شدن خودروها یا به عبارت دیگر استفاده از CNG به عنوان سوخت دوم خودروهای سواری چندین سالمتوالی توسط کارشناسان مورد بحث قرار گرفته است. در جریان کنونی با توجه به سیاست دولت مبتنی بر آزاد سازیحامل های انرژی از جمله بنزین، بحث هزینه تمام شده سوخت برای مشترک ها بسیار حائز اهمیت گردید.در این پژوهش سه معیار جامع زیست محیطی، اقتصادی و پذیرش عمومی را مبنا قرار داده و با استفاده از مدلسازی خطیهزینه ها و هم چنین مقایسه کمی میزان انتشار آلاینده های معیار بین خودروهای گازسوز و بنزین سوز و در اختیارخبرگان قرار دادن این مطالب، نتایج خام اولیه در این زمینه توسط پرسشنامه بدست آمده است. سپس با استفاده از روشتلفیقی آنتروپی- ویکور که یکی از روش های ابتکاری تصمیم گیری چند معیاره می باشد، نتایج خام مورد تحلیل قرار دادهشده است.در تحقیق حاضر 3 مدل خودروی پراید، سمند و پژو پارس به نمایندگی از 3 خودرو با حجم موتور، هزینه اولیه خرید،استهلاک سالیانه، هزینه تعمیرات دوره ای و هم چنین مصرف سوخت انتخاب گردید.پس از تحلیل داده های اولیه، خودروی سمند گازسوز نسبت به سایر گزینه ها دارای بالاترین شاخص ویکور و در نتیجهبرترین گزینه انتخاب شده است. نتیجه نهایی این پژوهش بیان می دارد که میزان انتشار آلاینده در سرعت های بالا (حدودسرعت 80km/h) بین خودروهای بنزین سوز و گازسوز نزدیک می شود و از طرف دیگر در صورتی که پیمایش خودروی سواری بیش تر از 15000کیلومتر در سال می باشد، تبدیل خودروی بنزین سوز (تک گانه) به خودروی دوگانه (قابلیت استفاده از CNG بعنوان سوخت دوم) دارای توجیه اقتصادی است، بطوریکه در پیمایش های بالای 50000 کیلومتر مقدار اختلاف بین مجموع هزینه های خودروی گازسوز نسبت به بنزین سوز به بیش از 1/3 برابر می رسد.

Authors

محمدرضا فاتحی ترشیز

دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش مهندسی محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد

محمد شکوهیان

دانشیار گروه مهندسی عمران گرایش مهندسی محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد