رهبری اخلاقی مدیران مدارس و نقش آن افزایش خودکارآمدی معلمان

امروز یکی از مباحث مدیریتی که در جهان مورد توجه ویژه صاحبنظران و نظریه پرداران مدیریت می باشد موضوع رهبری اخلاقی مدیران است که این موضوع در نظام های آموزشی نیز اهمیت دوچندان یافته است.در سالیان نه چندان دور از مدیران انتظار می رفت تا با بهره گیری از تجربه و دانش خود نسبت به اجرای قوانین و مقرارت سازمانی برای برقراری نظم و انضباط در محیط های کاری استفاده کنند اما در جهان امروز رهبری اخلاقی در سازمان ها ارزش و جایگاه ویژه ای یافته است که مدیریت مدارس نیز از این قاعده مستثنی نیستند و از مدیران مدارس انتظار می رود رفتار سازمانی آنان با معلمان و سایر افراد تحت مدیریت شان علاوه بر چارچوب های سازمانی، تابعی از رفتار اخلاقی آنان نیز باشد.در جهان امروز موفقیت سازمانی مستلزم درک صحیح و درست از اهداف سازمان و رفتار کارکنان است.خودکارآمدی بیانگر این واقعیت است که فرد توانایی هایی خود را برای انجام موفقیت آمیز یک کار باور داشته باشد و او را به سمت موفقیت هدایت کند.افراد خودکارآمد در برخورد با مسایل و مشکلات فردی و اجتماعی استرس کمتری دارند و سعی می کنند با تکیه بر توانمندی های خود بر مشکلات غلبه کنند.بدون شک مدیران مدارس به غیر از التزام به اصول و تیوری های مدیریتی که در کتاب های مدیریت بدان ها پرداخته شده است، نیازمند رهبری اخلاقی نیز هستند تا به واسطه آن بتوانند شرایط و بستر مناسب تری را برای ایجاد شوق و انگیزه در معلمان و دانش آموزان ایجاد کنند و از این طریق به بهبود عملکرد مجموعه تحت مدیریت خود کمک کنند.از این رو در این مقاله سعی بر آن است تا با ارایه تعاریفی چند از رهبری اخلاقی و خودکارآمدی، نقش رهبری اخلاقی را در خودکارآمدی معلمان به اختصار مورد مطالعه و بررسی قرار دهد.

Keywords:

رهبری , رهبری اخلاقی , مدیران , خودکارآمدی , معلمان