بررسی و تعیین قابلیت های حوضه آبخیز لسبو جهت کاربری های چندگانه با استفاده از GIS

الگوی نامناسب استفاده از سرزمین منجر به پیدایش بحرآن های زیست محیطی شده است بنابراین آمایش سرزمین علمیاست که با توجه به ویژگی های اکولوژیک سرزمین، نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص می سازد. هدف از این مطالعهارزیابی اکولوژیکی حوضه آبخیز لسبو با مساحت 144/25 کیلومترمربع در استان گیلان جهت تعیین قابلیت های مختلف می باشد. ابتدا نقشه های پایه اطلاعاتی شامل نقشه های شکل زمین (طبقات ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، جهت شیب)، تیپ خاک، تیپ و تراکم پوشش گیاهی در محیط ARC GIS 10.2 با توجه به مرز حوضه تهیه سپس به صورت دوتایی با هم ترکیب و در نهایت نقشه واحدهای زیست محیطی نهایی به دست آمد.ارزیابی بر اساس کاربری های کشاورزی و مرتع داری، جنگلداری، تفرج گسترده و متمرکز، آبزیپروری، توسعه شهری و روستایی و حفاظت انجام شد و در نهایت سهکاربری تفرج گسترده 41/71، جنگلداری 33/5 درصد و کشاورزی و مرتع داری با 24/8 درصد، به ترتیب بیشترین مساحت حوضه را به خود اختصاص دادند. مقایسه کاربری فعلی و توان اکولوژیک منطقه نشان میدهد جهت دستیابی به شرایطبهینه، باید 39 درصد از اراضی کشاورزی و مرتعی کاهش و به کشت گونه های جنگلی اختصاص داده شود. با توجه بهپتانسیل بالای اکثر سطح منطقه و کوهستانی بودن حوضه و جلوگیری از تخریب سرزمین و بهره برداری پایدار از منابعکاربری جنگلداری و تفرج گسترده پیشنهاد می شود.

Keywords:

توان اکولوژیک , تعیین قابلیت , آمایش سرزمین , Arc GIS , حوضه آبخیر لسبو