بررسی نقش پایداری در انتخاب سرمایه گذار پروژه های مشارکت عمومی- خصوصی

اگر تعهدات پایداری به عمل تبدیل شود، مسائل مربوط به ارزیابی آن باید از ابتدای پروژه مورد توجه قرار گیرد. پروژههای زیرساختی که از طریق مشارکت عمومی-خصوصی انجام می شوند، فرصت مهمی برای ترویج پایداری فراهم می کننداز آن جهت که دارای محدوده وسیع و بازه زمانی طولانی هستند. با این حال، چیزی که ناشناخته باقی می ماند، این استکه چگونه بخش عمومی در هنگام تدارکات PPP با پایداری مواجه می شود. در پژوهش حاضر، در ابتدا میزان توجه به ملاحظات پایداری در انتخاب سرمایه گذار پروژه های زیرساختی ایران مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه تلاش برایتعیین معیارهای ارزیابی پایداری سرمایه گذاران خصوصی در این پروژه ها صورت می پذیرد. پس از بررسی استانداردها وقوانین مختلف، معیارهای پایداری در سه زیر مجموعه اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی شناسایی گشته و از طریقطرح پرسشنامه و جمع آوری نظرات افراد خبره، ضرورت وجود این معیارها و درجه ضرورت آن ها در ارزیابی سرمایهگذاران خصوصی مشخص می گردد. نتایج این پژوهش به بخش دولتی کمک می کند تا سرمایه گذاران را از طریق تعیینمعیار های ارزیابی پایدار، به توجه بر ملاحظات پایداری ملزم نماید.

Keywords:

پایداری , معیارهای پایداری , مشارکت عمومی-خصوصی , پروژه زیرساخت