تاثیر آموزش مهارت های هیجانی - اجتماعی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش، ارزیابی تاثیر برنامه آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهشی، نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون بود. برای انتخاب نمونه، از بین کلیه دانش آموزان دختر پایه هفتم منطقه یک شهر تهران که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند، به روش نمونه گیریخوشه ای چند مرحله ای، دو کلاس پایه هفتم انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی یک کلاس (33 نفر) بهعنوان گروه آزمایش و کلاس دیگر (33 نفر) به عنوان گروه کنترل گمارده شدند. ابتدا بر روی هر دو گروهپرسشنامه فرسودگی تحصیلی (سالملا- آرو و ناتانن) اجرا شد، سپس برای گروه آزمایش برنامه آموزش مهارت های هیجانی اجتماعی طی دوازده جلسه 90 دقیقه ای انجام و گروه کنترل هیچ برنامه آموزشی دریافت نکرد . درپایان مجددا پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برای هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونتحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروهکنترل، کمتر است. بنابراین، می توان از آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی به عنوان روشی کارآمد برای کاهش فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان استفاده نمود.

Keywords:

آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی , فرسودگی تحصیلی , دانش آموزان