پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و سازگاری اجتماعی در زنان مراجعه کننده به مرکز کاهش طلاق اورژانس اجتماعی

این پژوهش با هدف پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و سازگاری اجتماعی در زنان مراجعهکننده به مرکز کاهش طلاق اورژانس اجتماعی شهرستان نکا انجام گردید. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و همچنینجامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی 150 زن مراجعه کننده به مرکز کاهش طلاق اورژانس اجتماعی شهرستان نکا تشکیلدادند. نمونه آماری به تعداد 150 زن مراجعه کننده به مرکز کاهش طلاق اورژانس اجتماعی به روش سرشماری انتخابگردید.در این پژوهش از سه پرسشنامه، استفاده از ابزار پرسشنامه های استاندارد پرسشنامه مقیاس طلاق عاطفی که توسطگاتمن (1995)، پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره یانگ (1978)، پرسشنامه سازگاری بل (1945) استفاده شد.روش آماریپژوهش همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردیده است.یافته های پژوهش نشان می دهد که سطح معناداری متغیرسازگاری اجتماعی با مقدار آماره تی 8.179- برابر با 0.00 و کمتر از سطح خطای 0.05 محاسبه شده است. لذا اینگونهبرداشت می شود که به لحاظ آماری سازگاری اجتماعی بر طلاق عاطفی در زنان مراجعه کننده به مرکز کاهش طلاقاورژانس اجتماعی با بتای استاندارد (0.574-) تاثیر معنادار دارد (p<0.05) دارد. در واقع سازگاری اجتماعی موجب بهبودو کاهش طلاق عاطفی در زنان مراجعه کننده به مرکز کاهش طلاق اورژانس اجتماعی خواهد شد. سطح معناداری متغیرطرحواره های ناسازگار با مقدار آماره تی 2.907 برابر با 0.004 و کمتر از سطح خطای 0.05 محاسبه شده است. لذااینگونه برداشت می شود که به لحاظ آماری طرحواره های ناسازگار بر طلاق عاطفی در زنان مراجعه کننده به مرکز کاهشطلاق اورژانس اجتماعی با بتای استاندارد (0.204) تاثیر معنادار دارد (p<0.05) دارد. در واقع طرحواره های ناسازگار اولیهباعث ایجاد کننده طلاق عاطفی در زنان مراجعه کننده به مرکز کاهش طلاق اورژانس اجتماعی خواهد شد. نتایج اینپژوهش نشان می دهد که بین طلاق عاطفی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و سازگاری اجتماعی در زنان مراجعهکننده به مرکز کاهش طلاق رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , سازگاری اجتماعی , طلاق عاطفی