بررسی کارایی پروژه ترسیب کربن از دیدگاه تغییر در شاخص های توسعه انسانی (مطالعه موردی دشت حسین آباد غیناب شهرستان سربیشه خراسان جنوبی)

ارزیابی شاخص توسعه انسانی در برنامه های توسعه سیاست گذاری و برنامه ریزی از اهمیت زیادی برخوردار است. بدین منظوردر این مقاله سعی بر این بود تا وضعیت شاخص توسعه انسانی در محل اجرای پروژه بین المللی ترسیب کربن از نظر اینشاخص شناسایی کنیم. این تحقیق طبق روش جدید محاسبه شاخص توسعه انسانی UNDP است که در گزارش 2010آمده است. در روش جدید محاسبه شاخص توسعه انسانی، زندگی طولانی و سالم همچنان با امید به زندگی اندازه گیری می-شود. در حالی که دسترسی به دانش در روش محاسبه جدید با دو مولفه میانگین سال های سپری شده در فرایند آموزش برایبزرگسالان و مجموع سال های قابل انتظار آموزش فراروی کودکان در سن ورود به مدرسه سنجیده می شود. معیار معاش باسرانه ی درآمد ناخالص ملی اندازه گیری می شود، که با استفاده از نرخ برابری قدرت خرید براساس ثابت بین المللی 2005دلارهای تبدیل شده بیان می گردد. از میانگین هندسی سه شاخص مذکور، شاخص توسعه انسانی بدست می آید. نتایج نشانمیدهد که شاخص امید به زندگی در منطقه اجرای پروژه ترسیب کربن و شهرستان سربیشه در حال افزایش است و بهترتیب از 0/759 و 0/790 در سال 1384 به 0/811 و 0/874 در سال 1390 رسیده است. میزان سواد بزرگسالان در منطقه از رقم 1391 افزایش یافته است. شاخص توسعه انسانی منطقه از 0/426 در سال 1384 به 0/521 در سال 1391 افزایش یافته است. بنابراین در منطقه و شهرستان در هشت سال اخیر شاهد رشد در شاخص توسعه انسانی هستیم. در شهرستان این رشد بیشتر به علت بهبود شاخص درآمد و آموزش می باشد و در منطقه می توان به علت بهبود هر سه شاخص دانست.

Keywords:

درآمد سرانه , امید به زندگی , سواد , آموزش