بررسی نقش صفات شخصی و رویکرد یادگیری بر سلامت روان و شادکامی بین دانشجویان نیمسال 96 97 دانشگاه آزاد اسلامی مرکز کرمانشاه

هدف پژوهش بررسی نقش صفات شخصیتی و رویکرد یادگیری بر سلامت روان و شادکامی بین دانشجویان نیمسال 97-96 دانشگاه آزاد اسلامی مرکز کرمانشاه می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان کرمانشاه بر سال تحصیلی 97-96 بوده و نمونه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه بر سال تحصیلی 97-96 بوده به بین آنها 375 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و براساس جدول مورگان انتخاب شده اند. داده ها و اطلاعات گردآوری شده توسط پرسشنامه پس به مطالعه و بررسی به کمک نرم افزار آماری spss مورد تحلیل قرار می گیرند. برای تحلیل آماره های استنباطی به آزمونهای کرونباخ برای پایایی پرسشنامه و آزمون کولموگروف اسمیرنوف ( K-S ) برای نرمالیته بودن بودن متغیرها و آزمون پیرسون و رگرسیون برای تجزیه و تحلیل همبستگی داده ها استفاده خواهد شد و کاربرد آمار توصیفی به منظور تفسیر نتایج داده های پژوهش می باشد. ابرازهای پژوهش عبارتند از: پرسشنامه سنجش صفات پنج کانه شخصیتی تئو ( NEO-FFI )، پرسشنامه رویکرد یادگیری میلر ( SPQ )، پرسشنامه سلامت روان ( GHQ )، پرسشنامه شادکامی آکسفورد ( OHI ). براساس نتایج پژوهش حاضر بین صفات شخصیت و سلامت روان رابطه معنادار وجود دارد. بین رویکرد یادگیری و سلامت روان رابطه معنادار وجود دارد همچنین رابطه معنادار بین صفات شخصیت به شادکامی وجود دارد. براساس یافته های پژوهش حاضر بین رویکرد یادگیری به شادکامی رابطه معنادار وجود دارد.

Keywords:

صفات شخصی , سلامت روان , شادکامی , رویکرد یادگیری