نقش سمن ها در پیشگیری و کاهش آسیب های اجتماعی اعتیاد، گزارش و اقدامات کانون حامیان سلامت زنان ایرانشهر

مقدمه: پیشگیری از نیازهای اولیه در تحقق رویکرد اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر است، آموزش و آگاه سازی بانوان، نوجوانان، جوانان و همه اقشار جامعه در زمینه شناخت اثرات زیان بار داروهای روان گردان و همچنین آموزش و تقویت مهارت های زندگی، فرزندپروری، شغلی و ارتقاء رفتارهای تاب آورانه از بهترین و مهمترین روش های پیشگیری از اعتیاد هستند. مشارکت شهروندان و تقویت و گسترش مراکز اجتماعی و سازمان های مردم نهاد و شبکه های ارتباطی محله ای در امر پیشگیری وم بارزه با مواد مخدر اهمیت زیادی دارد. ارتقاء شاخص های سلامت روان جامعه، پیشگیری از بروز تنش های خانوادگی و اجتماعی و مدیریت آنها، پیشگیری ازخشونت های خانوادگی مانند همسرآزاری، کودک آزاری و کنترل عوامل خطر مانند خودکشی و درمان برخی از مشکلات و بیماری های روانی مانند اختلالات افسردگی و اضطراب در مقابله با اعتیاد ضروری است. گزارش حاضر بر پایه مطالعه اقدام پژوهی و مروری انجام شده، درصدد است تا ضمن تبیین نقش سازمان های مردم نهاد در برنامه های پیشگیرانه و اهداف اصلی رویکرد اجتماعی کردن مبارزه با مواد مخدر، با ایجاد حساسیت افزون تر در بین مسئولین و سازمان های مردمی، ضرورت ایجاد یک نهضت عمومی و فراگیر در پیشگیری از اعتیاد را روشن نماید. روش کار و نتایج: طبق برآورد و نیاز سنجی انجام شده توسط کانون حس در جامعه هدف زنان سرپرست خانوار ایرانشهر، از تعداد 280 نفر از زنان مراجعه کننده به سازمان مردم نهاد (کانون حس)، بررسی پرونده اهی انجام شده نشان داد، تعداد 175 نفر از آنان داراری همسر معتاد به مواد مخدر بودند. مشکلات و آسیب های متعدد مانند سوء تغذیه، فقر اقتصادی، بیکاری، ترک تحصیل فرزندان، بی هویتی فرزندان، همسر آزاری و ضرب و شتم گزارش گردید. اقدامات انجام شده در سازمان مردم نهاد کانون حس، از سوی اعضای کانون مستقر در شهرستان و سایر شهرها و همچنین اقدامات حمایت طلبی در جهت حل مشکلات این بانوان با شبکه سازی و ارتباط با خیرین و مراجعه به ارگان های مختلف از جمله بهزیستی، کمیته امداد امام خمینی، سازمان ثبت احوال، سازمان بیمه، کلانتری، کاردرمانی، مراکز بهداشت، بیمارستان ها و سایر نهادها قدم هایی در بهبود شرایط زندگی و توانمندسازی آنان صورت گرفت. تعداد 20 کارگاه آموزشی طی یک سال در زمینه مهارت های زندگی، روانشناسی و موضوعات بهداشتی طبق جدول نیازسنجی و آموزش خیاطی و تامین فضای کارگاه انجام خیاطی جهت این بانوان در محل سالن آموزش سرای سمن های مکران برگزار گردید. همچنین توزیع هدایا و سبدهای غذایی به مناسبت های گوناگون، برگزاری نمایشگاه های فروش محصولات صنایع دستی، تامین مسکن مناسب منجر به نتایج تغییر وضعیت زندگی نگرش این بانوان به خود، به عنوان یک فرد توانمند در اداره ی زندگی و با مشارکت فعال آنان در کلاس های آموزشی مشهود گردید. نتیجه گیری کلی: با برداشت قدم های عملی و پرکردن فاصله ی حرف تا عمل، به جرات می توان گفت اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر در چهارچوب وظایف سازمان مردم نهاد می تواند در زمینه آموزش همگانی به خانواده، محلات و محیط های آموزشی صورت گیرد، و مبارزه با مواد مخدر از طریق مبارزه ی اجتماعی با ورود و مشارکت تمام افراد جامعه از جمله خانواده ها و سمن ها به طور عملی صورت گیرد.

Keywords:

بانوان , همسر , اعتیاد , سمن , کانون حس