بررسی طراحی خانه های دوره قاجار و پهلوی شهر شیراز با رویکرد معماری همساز با اقلیم

خانه های مسکونی دوره ی قاجاریه شیراز، در پلان، چیدمان فضایی و ویژگی های معماری، دارای اصول و تناسبات عددی مشترکی هستند که برخی از این اصول در کنار نقش عملکردی، ارتباط تنگاتنگی با شرایط اقلیمی منطقه دارد لذا با تحقیق میدانی و کتابخانه ای به تجزیه و تحلیل پلان های معماری و اجزاء سازنده از قبیل اتاق ها، حیاط ها، حوض و باغچه ی خانه هایی از بافت تاریخی شیراز و نمونه هایی از محله ی تاریخی سرباغ از لحاظ ارتباطات فضایی، عددی و اقلیمی پرداخته شده است. پژوهش حاضر در پی شناخت میزان نقش اقلیم در الگوی طراحی خانه های شیراز در عصر قاجار است که به منظور دستیابی به این هدف و الگوهای ساختاری، تناسبات و نحوه ی ارتباطات فضایی آنها با یکدیگر و چگونگی ارتباط آنها با مسایل اقلیمی می پردازد. در نهایت با شناخت عناصر اقلیمی و معماری همساز با اقلیم در این بناها می توان تکنیک های به کار رفته در آنها را در معماری جدید در جهت رسیدن به اهداف معماری پایدار به کار گرفت.

Keywords:

شیراز , خانه های دوره ی قاجار , الگوی طراحی , فضاهای نیمه باز , طراحی اقلیمی