رابطه بین مهارت های ارتباطی و کیفیت تدریس اساتید دانشگاه پیام نور مرکز دزفول

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین مهارت های ارتباطی اساتید و کیفیت تدریس آنان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز دزفول انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و بر حسب نوع داده ها کمی و از لحاظ شیوه پردازش داده ها همبستگی – پیمایشی محسوب می شود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته های مدیریت دولتی ، مدیریت بازرگانی و حسابداری در نیمسال اول سال تحصیلی 1398-99 دانشگاه پیام نور مرکز دزفول به تعداد320 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی تعداد175 نفر بر اساس فرمول کرجسای و مورگان به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها مورد نیاز از پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون (1990) و پرسشنامه کیفیت تدریس سراج (2003) استفاده شده است.پس از کسب اطمینان از روایی محتوایی پرسشنامه ها ، ضرایب پایایی بر اساس روش آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه اولی برابر با 0/93 و برای پرسشنامه دومی برابر با 0/91 به دست آمده است.برای تجزیه وتحلیل داده های تحقیق از روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی ( آزمون کولموگرف – اسمیرنوف،همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری) استفاده گردید. نتایج حاصله نشان دادکه بین مهارت های ارتباطی اساتید و کیفیت تدریس آنان رابطه مثبت و معناداری وجود داردp <0/0001 و .r =0/67 همچنین نتایج نشان داد که بین مهارت های کلامی ، شنود و بازخورد اساتید و کیفیت تدریس آنان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.p <0/0001 تحلیل رگرسیون نشان دادکه 0/529 درصد از واریانس کیفیت تدریس اساتید توسط مهارت های ارتباطی قابل تبیین می باشد. همچنین مهارت بازخورد بیشترین توانایی در پیش بینی کنندگی کیفیت تدریس دارد.

Keywords:

مهارت های ارتباطی , کیفیت تدریس , استاد , دانشجو.