اثرات شکل خوراک و افزودن پروبیوتیک و آنزیم به جیره های بر پایه تریتیکاله بر عملکرد، بیان ژن موسین، ریخت شناسی و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی

این مطالعه بمنظور بررسی اثرات متقابل فرم فیزیکی خوراک و سطوح مختلف آنزیم روابیو و پروبیوتیک دی پرو به جیره بر عملکرد رشد، ایمنی هومورال و سلولی، صفات لاشه، مورفولوژی روده، فراسنجه های بیوشیمیایی خون، جمعیت میکروبی روده، و بیان ژن موسین در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های برپایه ی تریتیکاله انجام شد. یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل با فاکتور اول شامل فرم فیزیکی خوراک (آردی و پلت)، فاکتور دوم شامل دو سطح مکمل پروبیوتیک دی پرو (0 و 0/03 درصد) و فاکتور سوم شامل دو سطح آنزیم روابیو (0 و 0/05 درصد) انجام شد. همچنین دو پرنده ی هر تکرار در روزهای 21 و 42 انتخاب و خونگیری شدند. نتایج نشان داد که پرندگان تغدیه شده با جیره های پلت شده ی حاوی آنزیم و پروبیوتیک افزایش وزن بیشتری در مقایسه با پرندگان تغذیه شده با جیره های آردی بدون افزودنی در دوره های آغازین و رشد داشتند. پرندگان تغذیه شده با جیره های پلت شده ی حاوی آنزیم و پروبیوتیک نسبت هتروفیل به لنفوسیت پایین تری داشتند . در کل می توان بیان نمود که جیره بر پایه تریتیکاله به فرم پلت، حاوی 0/03 درصد آنزیم و 0/05 درصد پروبیوتیک بیشترین اثر را بر بهبود عملکرد، ایمنی و بیان ژن موسین جوجه های گوشتی دارد. واژگان کلیدی: ایمنی، بیان ژن ، پروبیوتیک، تریتیکاله