راهکارهای کاهش اثرات خشک سالی در باغ های چای

قسمت اعظم ایران را فلاتی خشک تشکیل داده است؛ هرچند، در شمال کشور باریکه ای بین کوه های البرز و دریای خزر با میانگین بارندگی 900 تا 1،300 میلی متر در سال وجود دارد که مناسب کشت و پرورش چای است. تحقیقات نشان داده که در شرایط بدون آبیاری (دیم)، میانگین تولید برگ سبز چای در ایران حداکثر 4،000 کیلوگرم در هکتار است؛ هرچند، استفاده از آبیاری تکمیلی کمک کرده این عدد به حداقل 12،000 کیلوگرم محصول در هکتار برسد. میزان تاثیر آبیاری تکمیلی بر عملکرد چای به عوامل مختلفی مانند شدت و مدت خشک سالی، شرایط آب و هوایی، برنامه ریزی آبیاری و نوع سامانه آبیاری بستگی دارد.محدودیت دسترسی به منابع آب مطمین و محدودیت های مربوط به طراحی و اجرای روش های آبیاری بارانی، از دلایل اصلی توسعه نیافتگی سامانه های آبیاری در باغ های چای است.از طرفی، خشک سالی یکی از عواملی است که باعث کاهش کیفیت محیط زیست می شود و عاملی برای برخی پیامدهای منفی اجتماعی است: درگیری بین استفاده کنندگان از آب، رهاسازی و تخریب و تبدیل باغ های چای، کاهش کیفیت زندگی تمام ذی نفعان کشت و صنعت چای، مهاجرت روستاییان به شهر و حتی مهاجرت از کشور و عدم خودکفایی در تولید چای داخلی و واردات چای خارجی به کشور.