بررسی امکان مبارزه بیولوژیک با پسیل آسیایی مرکبات

پسیل آسیایی مرکباتKuwayama Diaphorina citri، به واسطه مکیدن شیره گیاه و تزریق بزاق سمی خود به داخل آن، سبب ضعف و ایجاد بدشکلی در جوانه ها و برگ های مرکبات می شود. همچنین این آفت به عنوان ناقل بیماری مهم گرینینگ مرکبات (HLB) شناخته شده است. پتانسیل زادآوری بالای ناقل این بیماری، این امکان را بوجود می آورد که در مدت کوتاهی در مناطق مرکبات خیز توسعه یابد. یکی از راهکارهایی که می توان برای مدیریت و کنترل این آفت در نواحی آلوده و جلوگیری از گسترش آن بکار برد، استفاده از پتانسیل دشمنان طبیعی این آفت در مهار آن می باشد. بازدید و نمونه برداری از باغات استان های هرمزگان و کرمان هر دو هفته یک بار به منظورشناسایی و جمع آوری دشمنان طبیعی این آفت، شامل شکارگرها، پارازیت ها و عوامل بیمارگر (پاتوژن ها) از اواخر پاییز و اوایل بهار در زمان اوج جمعیت پسیل آسیایی مرکبات، انجام گرفت. نتایج حاصل از بررسی نمونه های برادشت شده از دو باغ مورد مطالعه نشان داد روند تعییرات جمعیت دشمنان طبیعی کاملا منطبق بر تغییرات جمعیت پسیل در منطقه میباشد و با افزایش جمعیت پوره پسیل و حشره بالغ جمعیت دشمن طبیعی نیز افزایش نشان داد. در بین شکارگرها دو گونه کفشدوزک Coccinella septempunctata و Cheilomenes sexmaculata و عنکبوت های خانواده Salticidae و Linyphidae و بالتوری Chrysoperla sp. دارای جمعیت فعال و در حال تغذیه جمع آوری شدند. تعداد پنج گونه زنبور پارازیتویید، Prinomitus sp. و Psyllaephagus sp. از خانواده Encyrtidae، Pachyneuron aphidis از خانواده Pteromalidae، Tamarixia radiata از خانواده Eulophidae و Marietta picta از خانواده Aphelinidae همراه با جمعیت های پسیل مشاهده و جمع آوری شد. به منظور برآورد اثر عوامل قارچ-های بیمارگر روی حشرات کامل پسیل و تعیین رابطه بین سطح آلودگی به قارچ و میزان مرگ و میر در آزمایشگاه نیز، دو جدایه DEPI 002 ) tenuipes Isaria ( و (Metarhizium anisopliae ) DEMI 002 بررسی شدند. در دو سری آزمایش جداگانه برای هر یک از جدایه ها چهار تکه برگ با هم در یک ظرف پتری قرار گرفتند و روی یک، دو، سه یا هر چهار تکه برگ، سوسپانسیون قارچی با غلظت 105×7 کنیدی در میلی لیتر پاشیده شد و دو عدد حشره کامل پسیل در ظروف پتری رها شدند. پس از پنج روز، جدایه های DEMI 002 وDEPI 002 به ترتیب 83% و 3/33% مرگ و میر در پتری حاوی چهار تکه برگ سوسپانسیون پاشی شده ایجاد کردند. جدایه ی DEMI 002 قارچanisopliae M. موثرتر از جدایه ی tenuipes I. بود اما تفاوت در سطوح آلوده به قارچ، اختلاف معنی داری در مرگ و میر نشان نداد که می توان آن را به انتقال افقی قارچ توسط پسیل نسبت داد. کاربرد قارچ های بیمارگر در قسمت های محدودی از کانوپی درخت، راهبردی مناسب در کنترل پسیل آسیایی مرکبات است.واژه های کلیدی:پسیل آسیایی مرکبات، Diaphorina citri، دشمنان طبیعی، شکارگرها، پارازیتوییدها، قارچ های بیمارگر حشرات