بررسی زمان برداشت ارقام جدید نارنگی و توان انباری آنها بر اساس ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ارزش غذایی

نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: گیلان
شهر موضوع گزارش: رشت
Document ID: R-1053029
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 313
Pages: 83
Publish Year: 1394

نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Research:

Abstract:

در این پژوهش میوه ی ارقام جدید یاشار (روی پایه های نارنج، پونسیروس، سیتروملو، سیترنج و فلاینگ دراگون)، نوشین و شاهین (روی پایه نارنج) جهت مطالعه شاخص های کیفی میوه حین رسیدن و انبارش طی دو سال مورد استفاده قرار گرفت. میوه یاشاراز اول بهمن تا آخر اردیبهشت به فاصله زمانی هر دو هفته یک بار (8 زمان) عمل نمونه برداری انجام گرفت. از میوه شاهین از آبان تا اسفند (5 زمان) به صورت ماهیانه نمونه گیری شد. از نارنگی نوشین از آبان طی سه ماه و به صورت ماهیانه نمونه گیری شد. با رسیدن میزان بریکس ارقام به ،7 بخشی از میوه ها برای بررسی قابلیت انبارش به انبار معمولی (دمای ‮‭7-10‬ درجه سانتی گراد و رطوبت ‮‭75‬ درصد) و سردخانه (دمای 5 درجه سانتی گراد و رطوبت ‮‭85‬ درصد) منتقل شدند. طی رسیدن میوه و دوماه انبارش، ویژگی های مختلف فیزیکوشیمیایی و مکانیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میوه های یاشار روی هر پنج پایه از نظر طول، عرض و ضخامت پوست تفاوت معنی داری با هم نداشتند. میوه ی نوشین ضریب رعنایی بالا (پخ تر)، کرویت کمتر و چگالی کمتر از یک داشت. چگالی یا دانسیته میوه نسبت به زمان برداشت یک روند افزایشی را طی کرد. دانسیته میوه ی یاشار روی پایه نارنج و تا حدودی سیترنج کمتر از سایر پایه ها بود. نیروی پانچ پوست شاهین و نوشین نزدیک به هم بود ولی نیروی پانچ گوشت شاهین بالاتر از نوشین بود. پوست گیری یاشار روی پایه فلایینگ دراگون از همه سخت تر و در نارنگی نوشین سهل تر از همه بود. پربذرترین میوه مربوط به نارنگی یاشار روی پایه فلایینگ دراگون بود هرچند هر سه رقم جز گروه متوسط بذر به بالا دسته بندی می شوند. نارنگی یاشار و شاهین با درصد آب نزدیک به ‮‭50‬ به همان نسبت شاخص تکنولوژی بالایی نیز داشتند. بر اساس شاخص ‭CCI ‬میوه های هر سه رقم نیازی به سبززدایی نداشتند. بر اساس شاخص ‭TSS/TA ‬میوه یاشار روی پایه های نارنج، سیترنج و پونسیروس به ترتیب در نیمه بهمن (‮‭6/92‬)، نیمه اسفند با ‮‭7/22‬ و ‮‭7/1‬ به حد نصاب برداشت رسیدند. در مقابل روی پایه فلایینگ دراگون در اول اردیبهشت و روی سیتروملو در اول فروردین قابلیت برداشت داشت. نارنگی نوشین در اول آبان و شاهین اول دی قابلیت برداشت دارد. ظرفیت آنتی اکسیدانی و ترکیبات زیست فعال (فنل و آسکوربیک اسید) در برداشت بهاره بالاتر بود. در انبار معمولی نارنگی شاهین با مقدار ‮‭3/74‬ و ‮‭26/19‬ درصد به ترتیب از میزان شدت و درصد پیتینگ بالایی برخوردار بودند. درصد ضایعات آن نیز بالاتر (بیش از 5 درصد) بود. بطورکلی مقادیر شاخص های رنگ هر سه رقم در دامنه استاندارد تعریف شده مرکبات طی انبارداری بود. ترکیبات زیست فعال (فنل کل و آسکوربیک اسید) در هر سه رقم طی انبارش کاهش نشان دادند. بر اساس ارزیابی حسی، میوه یاشار روی هر پنج پایه از نظر وضعیت ظاهری پوست و گوشت و عطر و تلخی از همان نیمه بهمن در حد رضایتبخش به بالا قرار داشت. بر این اساس نارنگی شاهین قابلیت بیش از ‮‭40‬ روز نگهداری در انبار را نداشت. واژه های کلیدی: نارنگی، یاشار، نوشین، شاهین، زمان برداشت، انبارش