بررسی سازگاری و عملکرد برخی گونه های آویشن در دیم زارهای مختلف کشور- کرمانشاه
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
Document ID: R-1056657
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 282
Pages: 12
Publish Year: 1391
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
به منظور بررسی سازگاری و تعیین عملکردهای کمی و کیفی گونه های مختلف آویشن (Thymus) مجموعه آزمایش هایی در شرایط زراعی دیم و آزمایش گاهی استان کرمانشاه انجام شد. در آزمایش اول، تاثیر تراکم بر گونه های مختلف آویشن (Thymus) در شرایط دیم، در سال های 1386-90 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه ماهی دشت استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل گونه های مختلف آویش (Thymus) در چهار سطح (T. vulgaris، T. kotschyanus، T. eriocalyx Thymus daenensis) و عامل فرعی نیز شامل سه تراکم کم، متوسط و زیاد به ترتیب ،6 4 و 8 بوته در مترمربع بود. نتایج حاصل از چهار سال آزمایش با استفاده از تجزیه مرکب مقایسه گردید. ویژگی های مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، قطر تاج پوشش، تعداد شاخه های گل دار، عملکرد سرشاخه، درصد و عملکرد اسانس، درصد تیمول و کارواکرول بود. نتایج نشان داد که اثرات اصلی گونه و تراکم بر عملکرد سرشاخه معنی دار گردید. تراکم 8 بوته در مترمربع بیش ترین عملکرد و عملکرد اسانس را داشت. T. daenensis بالاترین ارتفاع (19/63 سانتی متر)، تاج پوشش (45/74 سانتی متر)، تعداد شاخه گل دار (84/13 شاخه) عملکرد (2614 کیلوگرم در هکتار)، درصد اسانس (5/70 درصد) و درصد تیمول (72/93 درصد) را در شرایط دیم داشت. ص T.kotschyanus بیش ترین میزان درصد کارواکرول (17/81 درصد) را تولید نمود. تراکم تاثیری بر ارتفاع، درصد اسانس و درصد کارواکرول نداشت ولی تراکم 4 بوته در مترمربع، قطر تاج پوشش با (28/40 سانتی متر و تعداد ساقه گل دار با (42/2 ساقه) را تولید نمود. تراکم 8 بوته در مترمربع نیز بالاترین عملکرد (2150 کیلوگرم) و بالاترین درصد تیمول (55/98 درصد) را تولید نمود. در آزمایش دوم، اثر تنش خشکی بر جوانه زنی گونه های مورد مطالعه در شرایط آزمایشگاهی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور تنش خشکی جهت جوانه زنی بذور در شرایط آزمایشگاهی نیز در 5 سطح (3-، 6-، 9-، 12- بار و آب مقطر) برای 4 گونه آویشن در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثرات اصلی گونه و تنش خشکی بر جوانه زنی معنی دار بود. گونه های T. kotschyanus و T. eriocalyx دارای بیش ترین درصد جوانه زنی بودند به ترتیب (65/20 و 63/35 درصد). T. eriocalyx بیش ترین طول ریشه چه (22/00 میلی متر) و ساقه چه (3/80 میلی متر) را نیز داشت. بیش ترین درصد جوانه زنی در تیمار شاهد (70/125)، طول ریشه چه در تیمار شاهد و 3- بار به ترتیب (16/94 و 17/68 میلی متر) و طول ساقه چه نیز در شرایط شاهد (6/28 میلی متر) مشاهده شد. هم چنین بالاترین سرعت جوانه زنی متعلق به گونه T. vulgaris با 6/43 جوانه در روز بود. در آزمایش دوم، اثر تنش خشکی بر جوانه زنی گونه های مورد مطالعه در شرایط آزمایشگاهی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور تنش شوری جهت جوانه زنی بذور در شرایط آزمایشگاهی نیز در 5 سطح (،5 ،10 ،80 40 20، میلی مولار و آب مقطر) برای 4 گونه آویشن در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثرات اصلی گونه و تنش شوری بر جوانه زنی معنی دار بود، به طوری که گونه های T. kotschyanus و T.eriocalyx دارای طول ریشه چه به ترتیب (11/95 و 11/42 میلی متر) و ساقه چه به ترتیب (20/11 و 20/64 میلی متر) می باشند هم چنین در مورد درصد جوانه زنی، گونه T. kotschyanus با (91/56 درصد) بالاترین درصد جوانه زنی و در مورد سرعت جوانه زنی را نیز با 16/59 جوانه در روز) داشت. بیش ترین سرعت جوانه زنی درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و طول ساقه چه در شرایط تنش 5 میلی مولار مشاهده شد. از نظر اندازه گیری صفات ریشه طول ریشه نتایج نشان داد گونه های T.daenensis و T.kotschyanus به ترتیب (36/84 و 36/74 سانتی متر بلندترین ریشه را داشتند واز نظر عرض ریشه گونه T. daenensis با (19/74 سانتی متر عریض ترین ریشه را در اختیار داشت، هم چنین از نظر وزن ریشه گونه T.daenensis با 73/24 گرم بیش ترین وزن را در اختیار داشت. در زمینه تاثیر تراکم بر وزن ریشه تراکم 4 بوته در مترمربع با وزن (43/29 گرم) و عرض ریشه تراکم های 8 و 6 بوته در مترمربع به ترتیب (16/39 و 16/80 سانتی متر) و طول ریشه اختلافی نداشتند. با توجه به اهمیت صفات عملکرد سرشاخه، درصد و عملکرد اسانس، گونه T.daenensis، در شرایط دیم برتر بود. گونه T. eriocalyx نیز به دلیل دارابودن بالاترین درصد جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و نیز بیش ترین طول ریشه چه در تمام شرایط تنش خشکی، شوری، نسبت به سایر گونه ها برتر بود. در نهایت نتایج حاکی از برتری گونه های محلی در آزمایش مزرعه ای در شرایط دیم و آزمایشگاهی نسبت به گونه خارجی (T. vulgaris) بود. لغات کلیدی: گیاهان دارویی، آویشن، تراکم ، عملکرد، دیم، تنش شوری، تنش خشکی، اسانس، تیمول