ارزیابی عوامل کنترل بیولوژیک تریپس ها در خیار گلخانه ای

کنترل موثر تریپس ها با سموم به علت تولید مثل سریع و سیکل زندگی و رفتار پیچیده آنها بسیار مشکل است. به علاوه آنها به سرعت در مقابل کاربرد سموم به یک مقاومت نسبی می رسند. راهکار غالب کنترل تریپس ها کاربرد آفت کش های شیمیایی است اما ادامه این راهکار موجب تهدید روز افزون سلامت مصرف کنندکان سبزی های گلخانه ای که اغلب مصرف تازه خوری دارند، می گردد. بنابراین از روش کنترل بیولوژیک در چارچوب برنامه ‭IPM ‬برای کنترل تریپس ها استفاده می شود. این تحقیق در دو استان اصفهان و تهران در مساحت حدود 3 هکتار در چهار شهرستان پیشوا ، ورامین، اصفهان و دهاقان در مدت دو فصل کشت انجام شد. بر اساس طرح اولیه پایش و نمونه برداری از گلخانه ها تعداد 5 کارت زرد برای هر ‮‭1000‬ متر مربع در گلخانه ها در نظر گرفته شد. این کارتها همواره در ارتفاع ‮‭30‬ سانتیمتری انتهای گیاه نصب شدند. کارتها هر هفته یکبار شمارش و هر دو هفته یکبار تعویض شدند. داده های به دست آمده به صورت جداگانه در جدول های مشخص با تاریخ ثبت شد. جمعیت افراد بالغ تریپس چسبیده به کارتها مورد پایش قرار گرفت. علاوه بر پایش جمعیت تریپس ها از طریق کارتهای زرد، جمعیت کنه شکارگر سویرسکی ‭swirskii Amblyseius ‬بعد از رهاسازی با شمارش تصادفی برگ گیاهان نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد ‮‭25‬ گیاه به طور تصادفی بازرسی شد و کنه های شکارگر که در حال فعالیت بودند شمارش و ثبت شد. انتخاب برگ ها بسته به مدت زمانی که از رهاسازی گذشته بود متفاوت بود به طوریکه دو هفته بعد از رهاسازی برگهایی که کیسه ها روی آنها قرار داشت بررسی شد و از هفته سوم به بعد برگهای انتهایی گیاه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد کنه شکارگر سویرسکی می تواند به طور موثری با نسبت رها سازی ‮‭107‬ تا ‮‭132‬ عدد در متر مربع ترپیس های خیار گلخانه ای را کنترل نماید. واژه های کلیدی: تریپس، خیار گلخانه ، کنترل بیولوژیک، کنه شکارگر سویرسکی