رویکرد محله محوری مدیریت شهری در هیأت امنای محله

با تحولات سریع جوامع بشری در قرن اخیر، روز به روز بر نقش مدیریت شهری افزوده شده است. در این میان توجه و تأکید برنامه ریزی و مدیریت شهرها، بیش از هر زمان دیگری به سطوح پائین تر و ابعاد ملموس زندگی شهری (محله) متوجه شده است .هچنانکه پژوهشها زیادی که در یکی دو دهه اخیر صورت گرفته است به نوعی سیاستگذاری، برنامه ریزی و مدیریت شهری را از خُردترین واحد؛ یعنی محله در شهر، هدف قرار داده است. به کارگیری برنامه ریزی محله مبنا بیش از هر چیز، نیازمند یکپارچگی ساکنین در یک اجتماع محله ای و تقویت بسترها و زمینه های هویت ساز محله ای است. نهادهای محلی، سازمانهای غیردولتی(NGOs) و تشکلهای داوطلب محلی(CBOs) عناصرکلیدی این نوع نگرش است. که در این مقاله به بررسی هیات امناء محله برای دستیابی از یک نظام متمرکز، آمرانه و از بالا به پایین به نظام خودگردان، دموکراتیک، مشارکتی و از پایین به بالا در برنامه ریزی و مدیریت شهری پرداخته شده است. در برنامه ریزی محله محور، مشارکت مردمی در معنای واقعی آن قرار گرفته و شعار « برنامه ریزی بوسیله مردم نه برای مردم» آرمان این نگرش در برنامه ریزی و مدیریت شهری است. در این مقاله چشم اندازهایی از رویکرد برنامه ریزی محله محور در مدیریت شهری ارائه داده است و در پی تبیین رویکرد محله محور و تأکید بر اجتماعات محلی مدیریت شهری در غالب هیأت امنای محله پرداخته شده است.

رویکرد محله محوری مدیریت شهری در هیأت امنای محله Keywords:

محله , اجتماعات محلی , برنامه ریزی محله محور , هیأت امنای محله