بررسی افزایش ظرفیت راکتورهای بیهوازی واحد تصفیه پساب شرکت پتروشیمی شهید تندگویان

فرایندهای تصفیه بی هوازی از حدود 2000 سال قبل به کار گرفته شد، اما به دلیل پایین بودن راندمان و سرعت کم صرفاً در هضم لجن غلیظ مورد استفاده قرار گرفت و گاز متان متصاعد شده از آن به اتمسفر رها می گردید. در دهه هفتاد میلادی تحقیقات در این زمینه افزایش یافت، به طوری که آنها را قابل رقابت با فرایندهای هوازی نمود و باعث شد امروزه سیستم های بی هوازی به عنوان یک روش ارزان قیمت در کشورهای در حال توسعه جهت تصفیه اغلب فاضلاب های صنعتی مورد استفاده قرار گیرند. هضم بی هوازی فرایندی است طبیعی که در آن میکرو ارگانیسم های مختلف برای تبدیل ترکیبات آلی به بیوگاز با یکدیگر کار می کنند.در این مقاله اثر افزایش ظرفیت رآکتورهای بیهوازی واحد تصفیه پساب شرکت پتروشیمی شهید تندگویان بر بازدهی عملکرد آن ، با بررسی میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیایی 1 ورودی به واحدهای فرآیندی شرکت(واحد تولید پلی اتیلن ترفتالات 2 و اسید ترفتالیک خالص 3) و میزان دبی و سرعت رو به بالای موجود در این رآکتورها تعیین شده که نتایج حاصله نشان از کاهش بار آلودگی ورودی به بخش تصفیه هوازی و افزایش اکسیژن محلول درون حوضچه هوادهی اول ودوم، تثبیت شرایط کنترلی واحد تصفیه خانه، عدم سرریز و کنار گذر نمودن 4 نمودن حوضچه های یکنواختی ومسیرهای ارسال پساب به واحد تصفیه خانه و جلب رضایت محیط زیست سازمان منطقه ویژه از وضعیت خروجی تصفیه خانه، می باشد.