بررسی کیفی اثرات سازندهای زمین شناسی بررواناب منطقه شمال غرب دامغان

فرآیندرواناب به عوامل مختلفی ازجمله زمین شناسی ژئومتری زمین،عوامل ادافیکی وهمچنین عواملی مثل زمان و مکان رواناب بستگی داردکه متاسفانه دراکثراوقات نمی توانیم ازآن بهره برداری بهینه ای داشته باشیم،پس ضرورت هر گونه پژوهش در خصوص بررسی، شناخت،کنترل و بهره برداری بهینه از آن امری اجتناب ناپذیر و از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذادرپژوهش حاضربااستفاده ازمطالعات انجام شده واطلاعات موجود، نقشه های زمین شناسی، عکس های هوایی وهمراه باعملیات صحرایی وبه کمک جی. پی. اس نقشه زمین شناسی وتوپوگرافی منطقه تهیه شده وبا استفاده ازپلا نیمتری تمام واحدها وسازندهای زمین شناسی مساحی که درمجموع حدود 165 هزار هکتارتعیین گردید. پس از مرحله فوق برمبنای تقسیم بندی سختی پروتودیاکونوف وبا نمونه برداری از رواناب مشخص گردید که از نظر وسعت حدود 112/5 هکتار معادل 68/18 درصدازکل واحد هاو سازندهای زمین شنا سی که بیشترشامل سازند قرمز فوقانی، واحد پلیوکواترنر، سنگهای مارنی ، واحدپلیوسن، تراس های آبرفتی قدیمی، نهشته های کواترنرتفکیک نشده، تراس های آبرفتی جدیدوآبرفت های عهد حاضرمی باشند، دارای ضریب سختی پائینی برمبنای تقسیم بندی مذکوربوده ونیزدارای فرسایش پذیری بسیارزیاد و نقش موثری درتولیدرواناب ازنظرکیفی وکمی دارندکه نتایج بیانگرپتانسیل بالای زمین شناسی ازنظرضریب سختی پائین وفرسایش پذیری بالا ودرنتیجه بحران رواناب درمنطقه بوده که ارائه تمهیلات لازم جهت کاهش مشکلات توسط کارشناسان ومسئولین مرتبط آن موردانتظاراست

بررسی کیفی اثرات سازندهای زمین شناسی بررواناب منطقه شمال غرب دامغان Keywords:

زمین شناسی , لیتولوژی , کیفیت وکمیت رواناب , وسعت سازندهای زمین شناسی , حوزه آبخیزشمالغرب دامغان