بررسی تطبیقی اشتغال مستقیم منابع طبیعی کشور

بدون شک مساله اشتغال از مهمترین دغدغه ها و مشکلات جوامع بشری می باشد. این مساله در کشورهای جوان بیشتراهمیت پیدا می کند. از آنجا که بیشتر کشورهای در حال توسعه از جمله ایران 60 درصد جمعیت جوان در زمره جوان ترین کشورها محسوب می شود، ضرورت پرداختن به این مساله در کشورهای فوق روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می- کند. هدف از این مطالعه برآورد میزان اشتغال در بخش منابع طبیعی از دو روش جزء به کل و کل به جزء در کشور می باشد. میزان اشتغال برآورد شده از روش اول، جزء به کل، و از روش دوم، کل به جزء ، به ترتیب برابر با 185269 نفر و 123862 نفر می باشد کل اشتغال موجود در کشور 14/5 میلیون نفر می باشد که سهم بخش منابع طبیعی از این میزان اشتغال، حدود 1,3 درصد از روش اول و 0,85 درصد از روش دوم برآورد شده است. میزان اشتغال در زیر بخش دامداری حدود 169028 نفر می باشد که حدود 91 درصد از کل اشتغال در بخش منابع طبیعی را بخود اختصاص میدهد و سایر اشتغال محاسبه شده در این بخش به محصولات فرعی تعلق دارد. بدین ترتیب، هر سیاستی که به حذف دامداری منتج شود علی الاصول باید به جبران اشتغال حذف شده از طریق گسترش اکوتوریسم، فرآوری محصولات فرعی، تولیدات گیاهان دارویی و فراوری آنها بپردازد. فرصت های شغلی ایجاد شده تنها اشتغال مستقیم از بخش منابع طبیعی می باشد در حالیکه که اگر اشتغال غیر مستقیم این منابع نظیر صنایع چوب و مبلمان و فرآوری محصولات فرعی در محاسبات وارد گردد، این میزان اشتغال به مراتب بیشتر از این مقدار خواهد گردید. علاوه بر این، اشتغال مستقیم ایجاد شده از محل گسترش اکوتوریسم در منابع طبیعی و کشت گیاهان دارویی در مراتع نیز میتواند سهم بسزایی در افزایش اشتغال منابع طبیعی ایفا نماید. بیابانهای گسترده ایران با وجود مظاهر دانش بومی و نیز رخساره های زمین شناسی فراوان دارای جاذبه فراوان جهانی می باشد. آگاهی از پتانسیل بالقوه این منابع و تبدیل آنها به حالت بالفعل می توانند تاثیر فراوانی در ایجاد اشتغال در کشور داشته باشد.

Keywords:

اشتغال , منابع طبیعی , کشورهای در حال توسعه , جزء به کل , کل به جزء