آزمایش سازگاری با گونه های سوزنی برگ در استان همدان

در اجرای این طرح بذرها و نهال های درختان سوزنی برگ تهیه و در عرصه طرح برای بررسی سازگاری گونه ها کاشته شدند. در بخش تولید نهال، بذرهای تعدادی از گونه ها به مرحله تولید تعداد مناسب نهال رسیدند. گونه های ‭Thuja orientalis‬، ‭Pinus eldarica‬، ‭Pinus nigra var. austriaca‬،‭Pinus nigra var. caramanica ‬و ‭Pinus sylvestris ‬بیشترین میزان درصد زنده مانی را نشان دادند. برای اجرای این تحقیق نهال های ‮‭13‬ گونه از درختان سوزنی برگ موجود در کشور (سرو نقره ای و پیسه آ از دومنطقه مختلف) انتخاب گردیدند. نهال دو ساله این درختان در فواصل 3ا3 متر در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان در اسفندماه سال ‮‭1380‬ کاشته شدند. از هر گونه تعداد ‮‭15‬ اصله نهال در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در نظرگرفته شد. در طول هر فصل رویش عملیات داشت (آبیاری، وجین و ) انجام شد. در سال های ،‮‭1384 1381‬ و ‮‭1385‬ ارتفاع درختان تا دق ت سانتی متر اندازه گیری شد. متغیرهای ارتفاع و درصد زنده مانی با استفاده از نرم افزار‭SAS ‬تجزیه و تحلیل آماری شدند. نتایج بدست آمده برای میانگین ارتفاع و زنده مانی بیانگر آن است که: در بین گونه های کشت شده گونه ‭Pinus eldarica ‬با میانگین ارتفاع ‮‭486/67‬ سانتی متر بیشترین و گونه 2‭-Picea abies CODE ‬با میانگین ‮‭116/00‬ سانتی متر کمترین ارتفاع را داشته اند. در بین گونه های کشت شده گونه های ‭Juniperus virginianna ‬و ‭Thuja orientalis ‬با میانگین زنده مانی‮‭100/00‬ درصد بیشترین و گونه 2‭-Picea abies CODE ‬با میانگین ‮‭6/67‬ درصد کمترین زنده مانی را داشته اند. واژه های کلیدی: همدان سازگاری ارتفاع زنده مانی - سوزنی برگان