اثر پتانسیل آب خاک و پتاسیم بر شاخص های رشد پرتقال تامسون ناول روی پایه سیتروملو

مرکبات خصوصا در مرحله رشد رویشی واکنش خوبی نسبت به آب نشان میدهد. نیاز آبی مرکبات جهت تولید بالا بسته به آب و هوا، تیپ خاک، گونه وپایه متفاوت است. چندین روش جهت تدوین برنامه آبیاری مرکبات بر اساس عوامل خاکی، فیزیولوژیکی و محیطی پیشنهاد شده است. استوتزی وهمکاران (1962) دریافتند که اگرتیمار آبیاری در زمانی که تانسیومتر، مکش 20- کیلوپاسکال را نشان میدهد انجام گیرد بهترین می باشد. اسماجستری و همکاران (1985) نیز گزارش نمودند که وقتی تانسیومتر مکش رطوبتی 20- کیلوپاسکال را نشان میدهد اگر درختان والنسیا آبیاری شوند رشد بیشتری خواهند داشت. بیلوزیا (1982)، بوینگتون و کستل (1985) گزارش دادند که کاربرد آب مستقیما در پتانسیل آب و خاک و رشد ریشه و پراکندگی آن موثر بوده و در نتیجه موجب رشد بیشتر مرکبات میگردد (2). چارتز، لاکیس ومیچلاکیس (1988) با انجام روش های مختلف ابیاری دریافتند که آبیاری قطره ای برای رشد درختان تامسون ناول در مقایسه با سایر روشها موثرتر بوده است (4). نتایج مشابه برای درختان جوان والنسیا توسط آزنا و همکاران (1988) به دست آمد (1). پتاسیم برای تنظیم تعادل یونی در سلول، توسعه اندازه میوه و تنظیم ضخامت پوست میوه ضروری است کمبود پتاسیم موجب ترکیدن میوه، کوچکی میوه، حساسیت به بیماریها و سرما می گردد. افزایش پتاسیم موجب بهبود کیفیت میوه، مقاومت مرکبات به سرما، آفات و بیماریها و افزایش خاصیت انباری میوه می گردد (5). با توجه به اینکه رقم تامسون ناول از ارقام تجارتی و صادراتی پرتقال در غرب مازندران بوده و کشت این رقم روی پایه سیتروملو درحال گسترش می باشد و از طرفی هیچگونه اطلاعاتی در مورد اثرات آب روی درختان مرکبات تحت شرایط آب وهوائی و خاکی منطقه در دست نداریم. لذا این تحقیق به منظور بررسی مکش رطوبتی خاک بر رشد مرکبات به اجرا در آمد. همچنین تاثیر توام پتاسیم و آبیاری روی نمایه های رشدی پرتقال تامسون ناول بر پایه سیتروملو مورد بررسی قرار گرفته است.