بررسی نقش مدیریت شهری در توزیع فضای سبز مناطق با رویکرد عدالت اجتماعی (نمونه موردی: کلان شهر شیراز)

افزایش جمعیت، مهاجرت و توسعه ی صنعتی موجب توسعه فیزیکی شهرها، تراکم جمعیت در مناطق شهری، حاشیهنشینی، ترافیک نامطلوب و آلودگی های زیست محیطی شده است. به همین دلیل کاربری فضای سبز با معضلاتیهمچون : عدم استقرار و مکانیابی صحیح در سطح شهر ، استفاده از فضاهای نامناسب ، عدم رعایت همجواری ها، عدمتوجه به سرانه ها ، استانداردها و ... روبرو گردید (اسمعیلی ، 1381، 2). مدیریت شهری علاوه بر آنکه مسئول برقراریتوزیع عادلانه امکانات شهر است، با هدایت تحولات کالبدی شهر، رسالت حفظ محیط زیست و سلامتی زندگی شهری،زیبایی سیمای شهر ، ایجاد فضاهای عمومی جهت امکان برقراری ارتباطات و تعاملات شهروندان و گستره ای از همهوجوه زندگی شهری را نیز عهده دار است. با گسترش روزافزون توجه به موضوع عدالت اجتماعی برای بهبود شرایطاجتماعی و اقتصادی موجود، بررسی این مهم در شهرها و تحلیل احساس عدالت شهروندان در فضاهای شهری، امریضروری است. به دلیل اهمیت این موضوع ما در این پژوهش به بررسی عملکرد مدیریت شهری ایذه با تاکید بر فضایسبز شهری پرداخته ایم .در این مقاله در مرحله اول اطلاعات از طریق مطالعات مبانی نظری و در مرحله دوم داده هایمورد نیاز از طریق پرسشنامه بدست آمده است و با استفاده از نرم افزار spss خروجی گرفته شده است . نتیجه پژوهشحاظر نشان میدهد که مدیریت شهری و عدالت اجتماعی بر توزیع فضای سبز مناطق یازده گانه کلان شهر شیراز تاثیربسزایی دارند.

Keywords:

عدالت اجتماعی , فضای سبز شهری , مدیریت شهری , ضریب همبستگی پریسون , آزمون تک تی نمونه ای , کلان شهر شیراز